فرهنگ يهود و تاثير آن در بازتوليد نگاه جاهلي به جايگاه زن مسلمان در خانواده

در دوران قبـل از اسلام در منطقه جزيره العرب همانند ساير مناطق، نگرش منفي به زن نگـاه غالب بوده است. اسلام اين نگرش را متحول كرد. در گفتمان قرآن با تاكيد بر خلقت يكسان زن ومرد و تبيين بينش اسلام در مورد تشكيل خانواده، زن از هويتي مشترك با مرد و از موقعيت بهتري در عرصه خانواده برخوردار شد. در پي رحلت پيامبـر(ص)، اراده جامعه اسلامي بر اين انديشه استوار شدكه گفتمان اسلام درباره زن در حاشيه قرار گيرد. نگارنده بر آن است كه عناصر اديان و اقوام ديگر، از جمله عناصر فرهنگ يهود، در تقويت اين جريان و باز توليد نگاه جاهلي به زن تاثير گذار بوده است. فرهنگ يهود كه در بر گيرنده شاخص هاي نگاه منفي در بُعد جايگاه زن در خانواده بود، بانگاه جاهلي در اين زمينه هم سويي يافت. نتيجه پژوهش حاضر آن است كه سياست خلفا براي فراهم كردن زمينه نفوذ و رواج عناصر فرهنگ يهود به وسيله احبار نومسلمان و راويان آن-ها، منجر به ظهور احاديث و روايت هايي شد كه هر چند به نام احاديث اسلامي به فرهنگ اسلامي راه يافت، در حقيقت چيزي جز بازتوليد نگاه جاهلي به زن نبود. از اين رو، آگاهي از آموزه هاي اصيل اسلامي از آموزه-هاي جاهلي بازتوليد شده به نام اسلام از اهداف اين پژوهش است.