اثربخشي آموزش گروهي مفاهيم رويكرد سيستمي بوين بر تمايزيافتگي مادران

Effectiveness of group training concepts of Bowen’ systemic approach on mothers’ differentiation

هدف: هدف پژوهش تعيين ميزان اثربخشي آموزش گروهي مفاهيم رويكرد سيستمي بوين بر تمايزيافتگي مادران بود. روش: روش پژوهش شبه آزمايشي با پيش آزمون، پس آزمون و پي گيري 2 ماهه و جامعه آماري 430 مادر ساكن در شهرك فجر در سال 1391 بود. از اين تعداد، مدير شهرك از150 مادر كه معيارهاي اين پژوهش را داشتند دعوت كرد كه در سالن همايش حضور يابند. سپس اسامي مادران مايل به همكاري، داخل كيسه ريخته و 30 مادر از طريق قرعه كشي انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 15 نفري آزمايش و گواه جايگزين شد. ابزار پژوهش پرسش نامه‌ تمايزيافتگي اسكورون 2003 بود و مداخله در 17 جلسه، هر جلسه 90 دقيقه در هفته يك بار اجرا شد. يافته ها: نتايج نشان داد آموزش مفاهيم رويكرد سيستمي بوين بر نمره كلي تمايزيافتگي، واكنش‌پذيري هيجاني، گريزعاطفي، هم آميختگي عاطفي با ديگران، تاثير داشته ولي بر خرده مقياس‌ جايگاه من تاثيري نداشته است. نتايج داده‌ها بعد از دو ماه در همه خرده مقياس ها تفاوت معني دار با گروه گواه و پايداري اثر آموزش در گروه آزمايش را نشان داد. نتيجه گيري: چون آموزش تمايزيافتگي مي تواند به استقلال فرزندان و رضايت خانوادگي زوج ها كمك كند، پيشنهاد مي‌شود از رويكرد سيستمي بوين به عنوان رويكردي اثربخش در افزايش ميزان تمايزيافتگي مادران و موارد مشابه استفاده شود.