اثربخشي برنامه تاب آوري پنسيلوانيا بر سبك هاي اسنادي و سازگاري روان شناختي دانشجويان

Effectiveness of Pennsylvania resiliency program on attribution styles and psychological adjustment in college students

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي برنامه تاب آوري پنسيلوانيا بر سبك هاي اسنادي و سازگاري روان شناختي دانشجويان انجام شد. روش: روش پژوهش شبه تجربي با طرح پيش آزمون، پس‌آزمون همراه با پيگيري 2 ماهه و جامعه آماري دانشجويان گروه روان شناسي دانشگاه شهيد بهشتي به تعداد 207 بود كه به روش نمونه گيري در دسترس 30 نفر از آن ها انتخاب و در دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند و قبل، بعد از آموزش و 2 ماه بعد به پرسش نامه سازگاري روان-شناختي دانشجويان با دانشگاه بيكر و سيرياك (1984) و پرسش‌نامه سبك هاي اسنادي پيترسون، سيمل، بي ير، آبرامسون، متالسكي و سليگمن (1982) پاسخ دادند. برنامه تاب آوري پنسيلوانيا به شيوه گروهي در 7 جلسه دو ساعته هفته اي يك جلسه به گروه آزمايش آموزش داده شد. يافته ها: نتايج تحليل كواريانس نشان داد كه در كوتاه مدت و بلند مدت برنامه مداخله اي در افزايش سطح سازگاري روان شناختي و الگوي اسنادي خوش بينانه و كاهش الگوي اسنادي بدبينانه دانشجويان موثر بوده است. نتيجه گيري: آمورش برنامه تاب آوري پنسيلوانيا را مي توان مداخله موثر و كارآمدي درنظر گرفت كه با تغيير الگوهاي اسنادي بدكاركردي دانشجويان نقش چشم گيري در ارتقاي سطح سازگاري روان شناختي آن ها ايفا مي كند.

Aim: The purpose of this study was to examine the effectiveness of Penn resiliency program on student psychological adaptation and attribution styles. Methods: In this pretest-posttest nonequivalent-group design in company with 2 months follow up stage, 30 students at Shahid Beheshti University in experimental and control groups responded to the student adaptation to college questionnaire Baker & Siryk (1984) and attribution style questionnaire Peterson, Semel, von Beayer, Abramson, Metalsky & Seligman (1982). The experimental group received 7 resilience training sessions (2 hours per session). Results: The results of covariance analysis indicated that Penn resilience program was effective in increasing psychological adaptation and optimistic explanatory patterns and in decreasing pessimistic explanatory patterns in short term and long term. Conclusion: This findings suggest that Penn resilience program in university students could result in increasing psychological adjustment by providing the ability to use optimistic explanatory patterns.