رابطه ساختاري عزت نفس و سلامت عمومي با بروز رفتار پرخاشگرانه در دختران فراري

Structural relationship between self-esteem and general health with aggressive behavior in runaway girls

هدف: هدف پژوهش تعيين رابطه عزت نفس و سلامت عمومي با رفتار پرخاشگرانه دختران فراري بود. روش: روش پژوهش همبستگي و جامعه آماري كليه دختران ساكن در مركز نگه داري بهزيستي مربوط به دختران فراري شهر كرج به تعداد 500 نفر در سال 1389 بود كه 120 نفر از آن ها به روش تصادفي ساده انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسش نامه هاي عزت نفس كوپر اسميت 1967، پرسش نامه سلامت عمومي گلدبرگ و هيلر 1972 و پرسش نامه كنترل خشم آنتوني استور 1988 بود. يافته ها: نتايج حاكي از همبستگي منفي بين متغيرهاي عزت نفس و سلامت عمومي با ابراز خشم در دختران فراري و برازش خوب داده ها با الگوي ارايه شده بود. ضرايب مسير نشان داد متغيرهاي عزت نفس اجتماعي، تحصيلي، همسالان و متغيرهاي علايم جسماني، اضطراب و اختلال خواب و ناكارامدي اجتماعي مي توانند ابراز خشم را در دختران فراري پيش بيني كنند. نتيجه گيري: از آن جا كه عزت نفس و سلامت عمومي دختران فراري ممكن است به دليل مشكلات خانوادگي آسيب ببيند و زمينه بروز رفتارهاي پرخاشگرانه را در آن ها فراهم آورد، لذا مي توان با آموزش مهارت هاي كنترل خشم، مديريت استرس و روش هاي درست حل مساله، زمينه ارتقا عزت نفس و سلامت عمومي دختران را فراهم و از رفتار پرخاشگرانه فرار آن ها جلوگيري كرد.

Aim: This study aimed to investigate the relationship between self-esteem and mental health with aggressive behavior in runaway girls in Karaj (Iran). Methods: This study was a descriptive correlational research. Data were collected from 120 runaway girls living under supervision of the state welfare organization of the city of Karaj (N=500) by random. Coopersmith self-esteem inventory 1967, Goldbergʹs general health questionnaire 1972 and aggression scale of Anthony Storr 1988 were utilized to assess the variables. Results: There was a significant negative correlation between self-esteem and anger expression in runaway girls and mental health variable was significantly correlated with anger expression. Furthermore, results of the analysis indicated that the data fitted well with the presented model. The path coefficients showed that the variables of social and educational self-esteem, peers, and variables of somatic symptoms, anxiety, insomnia, social inefficiency can predict anger expression in runaway girls. Conclusion: The results suggest that runaway girls suffer from low self-esteem and mental health due to various factors such as family problems which could lead to aggressive behavior in them. Therefore, skills trainings such as anger management, stress management, and efficient problem solving skills can help them to elevate their self-esteem and mental health.