كليدواژه :
leadership , organization and administration , integrated , nervous system , delivery of health care , Trauma
چكيده فارسي :
مقدمه: تروما بزرگترین بار بیماری‌ها را در ایران دارد. بیشترین قربانیان، مردان جوان می‌باشند. تصادفات ترافیك جاده‌ای، بیشترین علت متداول تروما در ایران می‌باشند. این مطالعه برای تعیین نادیده گرفته شده‌ترین نیاز در سیستم تروما در ایران طراحی شده است. مواد و روش‌ها: در دو مطالعه، اولی توسط مركز تحقیقات جراحی و ترومای سینا (13 جلسه) و دومی توسط بخش اورژانس وزارت بهداشت و آموزش پزشكی (8 جلسه) انجام شد، كارشناسان تروما و سیاست‌گذاران نقاط قوت و ضعف سیستم تروما را در زمینه‌های پیشگیری، درمان، توانبخشی و مراقبت از بیماران آسیب‌دیده مورد بحث و بررسی قرار دادند. یافته‌ها: تمام سازمان‌ها شامل وزارت بهداشت، ادارۀ پیشگیری از آسیب، بخش اورژانس، بیمارستان و مراقبت‌های بهداشتی، هلال احمر، پزشكی قانونی، پلیس، وزارت كشور، وزارت راه، تولیدكنندگان خودرو، شهرداری، رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران، سازمان‌های غیردولتی، مجلس و قوه قضائیه همگی دارای نقاط قوت و ضعف می‌باشند. پیشرفت‌های قابل‌توجه و متعددی برای هر سازمان وجود داشت. مهمترین نقص، عدم رهبری واحد در مدیریت سازمان یافته تروما بود كه مسئولیت‌دار و پاسخگو باشد. به عبارت دیگر، عدم هماهنگی و یكپارچگی در این سیستم تروما وجود دارد. همچنین سیستم نظارت یكپارچه باید دایمی و مشمول منابع كافی باشد. اولویت كار گروهی در سازمان‌های مرتبط بیشتر از كار فردی ضروری است. نتیجه‌گیری: برای موفقیت جدی در پیشگیری، درمان، توانبخشی و نظارت سیستم تروما، ما نیاز به یك شخص یا سازمانی داریم كه مسئول سازمان‌دهی، هماهنگی و كوشش‌های یكپارچه‌سازی در زمینۀ تروما باشد.
چكيده لاتين :
Introduction: Trauma has the greatest burden of diseases in Iran. Most victims are young men. Road traffic crashes are the most common cause of trauma in Iran. The study has been designed to determine the most ignored need in trauma system in Iran. Materials and Methods: In two studies, the first one conducted by the Sina Trauma and Surgery Research Center (13 sessions) and the second one conducted by the section of Emergency department of Ministry of Health and Medical Education (8 sessions), trauma experts and policy makers discussed and reviewed trauma system strengths and weaknesses in the areas of prevention, treatment, rehabilitation, and surveillance of injured patients. Results: All organizations, including the Ministry of Health, office of injury prevention, emergency section, hospital and health care, Red Crescent, forensic medicine, police, ministry of interior, ministry of road, automobile manufacturers, municipality, media and journalists, NGOs, parliament, and judiciary all have faults and strengths. There were multiple and significant improvements for each organization. The most important defect was lack of unit leadership in the organized management of trauma that is responsible and answerable. In other word, there is lack of coordination and integration in this trauma system. Integrated monitoring system must also be permanent and included sufficient resources. Priority of teamwork in related agencies over individual work is necessary. Conclusion: For serious success in the prevention, treatment, rehabilitation, and surveillance of trauma system, we need a person or organization that is responsible for organizing, coordinating, and integrating efforts in the field of trauma.
