اثربخشي مداخله مبتني بر بخشش به شيوه گروهي بر بهزيستي ذهني همسران جانباز

The Effectiveness of Forgiveness-based Group Intervention on Subjective Well-Being of the Wives of War Veterans

زمینه و هدف: پیامدهای روانشناختی ناشی از جنگ، صرف‌نظر از اختلال در عملكرد اجتماعی آسیب دیدگان، موجب بروز مشكلاتی برای خانواده آنها و نیز جامعه شده است. ارتقاء سطح بهزیستی ذهنی  یكی از اهداف روانشناسی در عصر حاضر بوده است. هدف از این پژوهش اثربخشی مداخله مبتنی بر بخشش به شیوه گروهی بر بهزیستی ذهنی  همسران جانباز بود. روش بررسی: در این مطالعه كه از نوع مداخله‌ای از جامعه آماری شامل كلیه همسران جانباز شهرستان نوراباد ممسنی بود. نمونه‌ای به اندازه40 نفر  به روش در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و كنترل گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش،  پرسشنامه عواطف مثبت و منفی  و مقیاس رضایت از زندگی بود. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه بود. مداخله گروهی مبتنی بر بخشش بر روی گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای و یك بار در هفته اجرا گردید. به گروه كنترل هیچ گونه آموزشی داده نشد. پس از پایان برنامه آموزشی از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع‌آوری شده از تحلیل كوواریانس  استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد كه مداخله گروهی مبتنی بر بخشش باعث افزایش  بهزیستی ذهنی( افزایش عواطف مثبت و رضایت از زندگی و كاهش عواطف منفی) گروه مداخله  در مقایسه با گروه كنترل شد. میانگین و انحراف معیار نمره پیش آزمون در گروه آزمایش متغیرهای عواطف مثبت، رضایت از زندگی و عواطف منفی به ترتیب70/34 و 26/3، 80/15 و 20/3،  85/24 و 09/5 بود.  بعد از مداخله میانگین و انحراف معیار نمره پس آزمون در گروه آزمایش متغیرهای ذكر شده به ترتیب 60/41 و 52/2، 15/19 و 41/2، 70/16 و 59/2 بود. نتیجه‌گیری: می‌‌توان از روش مداخله مبتنی بر بخشش در جهت ارتقاء بهزیستی ذهنی همسران جانباز استفاده كرد. بنابر این می‌‌توان گفت كه مداخله مبتنی بر بخشش بر بهزیستی ذهنی همسران جانباز مؤثر می‌‌باشد.

Abstract Background & aim: Psychological consequences of war, regardless of disruption in social functioning of the injured, bring about difficulties for the families of the injured and the larger society.  Promotion of subjective well-being is one of the objectives of modern-day psychology. The present study aimed to study the effectiveness of forgiveness-based group intervention in the subjective well-being of the wives of war veterans. Methods: The population of the present study included all the wives of war veterans in Noorabad Mamasani, Iran. In this interventional study, 40 participants selected through convenience sampling from the above-mentioned population were randomly assigned into two experimental and control groups. The instruments used in the study were Positive and Negative Affect Schedule (PANAS) and Satisfaction with Life Scale (SWLS) The research design was pre-experimental involving a pre-test and a post-test. Forgiveness-based group intervention was performed on the experimental group for 10 sessions, each lasting 90 minutes once a week. The control group received no instruction.  At the end of the treatment, a post-test was administered to both groups. ANCOVA was used for data analysis. Results: The findings revealed that forgiveness-based group intervention promotes the subjective well-being (increase in positive emotions and satisfaction with one’s life and decrease in negative emotions) in the intervention group, compared with the control group. In the pre-test administered to the experimental group, mean and standard deviation of positive emotions, life satisfaction, and negative emotions were 34.70 and 3.26, 15.80 and 3.20, 24.85 and 5.09, respectively. In the post-test given to the same group, mean and standard deviation of the above-mentioned variables were 41.60 and 2.52, 19.15 and 2.41, 16.70 and 2.59, respectively. Conclusion: The findings of the study suggest that it is possible to make use of forgiveness-based intervention to promote subjective well-being. Therefore, it could be said that forgiveness-based group intervention is effective in the subjective well-being of the wives of war veterans.  Subjective well-being, Forgiveness, Wives of war veterans