بررسي وضعيت امنيت غذايي با استفاده از شاخص تنوع غذايي: مطالعه موردي مناطق روستايي شهرستان مرودشت، استان فارس

Investigation of Food Security Status Using Diet Diversity Index: A Case Study of Rural Areas, Marvdasht County in Fars Province of Iran

تامين امنيت غذايي يكي از سياست هاي اصلي كشور است كه دسترسي به مواد غذايي به مقدار كافي و در همه زمان ها و نيز سلامت تغذيه اي را دنبال مي‌كند. هدف اصلي مطالعه حاضر بررسي وضعيت امنيت غذايي مناطق روستايي با استفاده از شاخص هاي تنوع غذايي بود و بدين منظور، از دو شاخص آنتروپي و بري استفاده شد. محل و زمان انجام تحقيق مناطق روستايي شهرستان مرودشت در استان فارس در سال 1391 بود و داده‌ها به صورت ميداني و از طريق تكميل پرسشنامه روزانه خوراك مصرفي خانوار در طول هفته جمع‌آوري شد. خانوارهاي نمونه از طريق روش نمونه‌گيري خوشه‌اي سه مرحله‌اي انتخاب شدند. نتايج نشان داد كه بيشترين تنوع غذايي در تامين كالري و كمترين تنوع غذايي در تامين چربي وجود دارد؛ همچنين، بين الگو و تنوع غذايي خانوارهاي ساكن در مناطق روستايي چندان تفاوتي وجود ندارد و در كليه گروه‌هاي درآمدي، از نظر دسترسي و تنوع مواد غذايي، امنيت غذايي نسبي مشاهده مي شود.

Ensuring the food security is one of the main policies in Iran and it follows access to sufficient and safe nutrition. The main objective of this research was to evaluate the food security status in rural community by using Diet Diversity Index (DDI). For this purpose, Antropy and Berry indexes were used. This study was carried out in rural areas of Marvdasht County in Fars province of Iran in 2012. Data were collected by survey study. Sample households were selected by triple cluster sampling method. The households completed a questionnaire about their daily food consumption for one week. The study results showed the highest diversity in calorie access and the lowest diversity in fat access as well as no considerable differences between pattern and the diet diversity among rural households in various income groups; in addition, all households experienced a relative food security in terms of the food access and the diet diversity.