بررسي ارتباط هوش هيجاني و پيشرفت تحصيلي در دانشجويان دانشگاه هاي شهر جيرفت در سال 1392

Relationship between Emotional Intelligence and Academic Achievement of Students in Jiroft Universities in 2013

پيشرفت تحصيلي و جلوگيري از افت تحصيلي دانشجويان يكي از مهمترين نگراني هاي مسوولان آموزشي دانشگاه ها، دانشجويان و خانواده هاي آنهاست كه تحت تاثير عوامل متعددي قرار دارد. يكي از عواملي كه به نظر مي رسد بر پيشرفت تحصيلي موثر است، هوش هيجاني مي باشد. لذا هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط هوش هيجاني با پيشرفت تحصيلي دانشجويان مي باشد. اين مطالعه ي توصيفي_تحليلي همبستگي بر روي 303 نفر از دانشجويان دانشگاه هاي علوم پزشكي، آزاد و ملي شهر جيرفت در سال 1392 انجام شد. جهت سنجش پيشرفت تحصيلي از معدل نيمسال گذشته و معدل كل و براي سنجش هوش هيجاني، پرسشنامه ي استاندارد هوش هيجاني برادبري_گريوز مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نسخه ي 19 نرم افزار SPSS و روش هاي آماري توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (تي تست، آنوا، كاي دو، ضريب همبستگي پيرسون) تجزيه و تحليل شدند. بر اساس نتايج اين پژوهش، پيشرفت تحصيلي دانشجويان در سطح متوسط قرار داشت. ارتباط معنا داري بين پيشرفت تحصيلي با دانشگاه محل تحصيل، جنسيت و وضعيت سكونت وجود داشت (00/0P=). ميانگين نمرات مقياس هاي خود آگاهي، خود مديريتي، آگاهي اجتماعي و مديريت رابطه به ترتيب 58/5±81/82، 93/13±47/70، 30/7±36/81، 26/10±44/73 و ميانگين نمره ي كلي هوش هيجاني دانشجويان 26/9±02/77 بود كه نشان دهنده-ي هوش هيجاني متوسط دانشجويان مي باشد. بر اساس نتايج بين هوش هيجاني و تمام مقياسهاي آن و متغيرهاي سن، ترم و مقطع تحصيلي ارتباط معنا دار وجود داشت (05/0=P). آزمون آماري پيرسون، ارتباط معنا داري بين پيشرفت تحصيلي و هوش هيجاني دانشجويان نشان داد. لذا انتظار مي رود با گنجاندن مفهوم هوش هيجاني در برنامه ي آموزشي دانشگاه ها، به دانشجويان كمك كرد تا بهتر با فشارهاي تحصيلي و اجتماعي مقابله كنند و كمتر دچار افت تحصيلي گردند.

The studentsʹ academic achievement and preventing the loss of improvement is the main concerns of education officials, students as well as their families would be affected by some factors. It seems that emotional intelligence effects studentsʹ academic achievement. Regarding to this, the present study aimed to assess any probable relationship between emotional intelligence and academic achievement of students. This descriptive-analytic correlational study was conducted on 303 students of the Medical Sciences, Azad, and National universities of Jiroft in 2013. For measuring academic achievement last semester average and total grades and also for measuring emotional intelligence Bradbry-Graves questioner was used. Data was analyzed by SPSS19 software using descriptive (mean and standard deviation) and inferential (t-test, ANOVA, chi-square, Pearson correlation coefficients) statistical methods. Based on the results, students’ academic achievement was in middle range.Moreover, a statistical significant relationship was found between academic achievement and gender, residential status, and kind of universities (P=0.00). Mean scores of consciousness, self-management, social awareness and relationship management subscales were 82.81±5.58, 70.47±13.93, 81.36±7.30 and 73.44±10.26, respectively and mean of student’s emotional intelligence score was 77.02±9.26 that showed middle emotional intelligence among students. The Results showed a significant relationship between emotional intelligence and all its subscales with age, students’ semester and degree (P=0.05). Furthermore, Pearson test revealed a significant correlation between emotional intelligence and academic achievement. Therefore, it’s suggested that with considering concept of emotional intelligence in educational programs, providing a good condition for students can help them to tolerant educational and social strains as well as less effected by educational loss.