كليدواژه :
Stroke , سكته مغزي , فعاليت ورزشي , ايسكمي , Exercise , Ischemia
چكيده فارسي :
مقدمه: حوادث عروق مغزی یا سكتۀ مغزی نخستین عامل ناتوانی و سومین علت مرگ و میر در افراد بزرگسال به شمار می‌رود. مشخص شده است كه ممكن است فعالیت ورزشی با تعدیل عوامل خطری مانند فشارخون بالا، پروفایل لیپیدی و دیابت، نقش مهمی را در پیشگیری از حوادث عروق مغزی ایفاء كند. در هر حال یافته‌های اخیر پیشنهاد میكنند كه فعالیت ورزشی علاوه بر تعدیل عوامل خطر سكته مغزی، ممكن است در القای حفاظت عصبی اندوژن و حفظ حیات نورونها در شرایط آسیب ایسكمی -خونرسانی مجدد، كه مكانیسم اصلی سكتۀ مغزی ایسكمیك می‌باشد، تأثیر داشته باشد. تأثیر فعالیت‌های ورزشی پیشین بر حفاظت نورونی در مقابل آسیب ایسكمی و القای مقاومت نورونی به عنوان پیش آماده سازی فعالیت ورزشی نامیده می‌شود، كه حیطۀ مطالعات پژوهشی جدیدی در زمینۀ تأثیرات فعالیت ورزشی بر مغز به شمار می‌رود. اگرچه مكانیسم دقیق حفاظت عصبی ناشی از پیش آماده سازی با فعالیت ورزشی هنوز به طور كامل مشخص نشده است، مطالعات گذشته نشان داده‌اند كه پیش آماده سازی با فعالیت ورزشی ممكن است از طریق چندین مكانیسم از قبیل تقویت سد خونی -مغزی، القای عروق زایی و ایجاد شریان‌های جدید مغزی، بهبود متابولیسم مغز و كاهش اختلالات متابولیكی مغز متعاقب آسیب ایسكمی، تنظیم افزایشی بیان نوروتروفینها و نیز كاهش التهاب، آپوپتوز و استرس اكسیداتیو به القای حفاظت عصبی در مغز كمك كند. نتیجه گیری: به نظر میرسد كه ممكن است پیش آماده سازی با فعالیت ورزشی به كاهش آسیب اولیه و بهبود نتایج نورولوژیك بعد از آسیب ایسكمی -خونرسانی مجدد، در افراد مستعد به آسیب‌های ایسكمیك مغزی یا در افراد با سابقۀ آسیب ایسكمیك خفیف، منجر شود. با این وجود مطالعات بیشتر برای بهبود راهكارهای فعالیت‌های ورزشی با مدت، شدت و نوع مناسب جهت القای حفاظت عصبی بهینه مورد نیاز است.
چكيده لاتين :
Introduction: Cerebrovascular accident or stroke is the first cause of acquired disability and the third leading cause of mortality in adults. It is known that exercise modifies risk factors such as hypertension, lipid profile, diabetes that may play an important role in the prevention of cerebrovascular accidents. However, recent findings suggest that besides adjusting the risk factors of stroke, exercise may be helpful in inducing endogenous neuroprotection and neuronal survival in ischemia – reperfusion condition which is the main mechanism of ischemic stroke. The effect of previous exercises in protecting neurons against ischemic injury and inducing neuronal resistance known as exercise preconditioning, which is a relatively new field of research on the effects of exercise on the brain. Although the exact mechanisms of neuroprotection induced by exercise preconditioning have yet to be known, previous studies have shown that exercise preconditioning may be helpful through several mechanisms, such as strengthening blood-brain barrier, inducing cerebral angiogenesis and arteriogenesis, improving cerebral metabolism and decreasing neuronal metabolic disturbances following ischemic injury, upregulation of neurotrophins expression, as well as reducing inflammation, apoptosis, and oxidative stress. Conclusion: It seems that exercise preconditioning in people predisposed to brain ischemic injuries or in people with history of mild ischemic injury may help in reducing the primary damage and improve the neurological outcomes after ischemia-reperfusion injury. However, more research is needed to develop exercise protocols with appropriate time, intensity, and type to induce the optimal neuroprotection.
