تاثير ارزش فرزندان برگرايش به داشتن فرزند ديگر در شهر تهران

چكيده موضوع اين تحقيق بررسي تاثير ارزش فرزندان بر گرايش مادران به داشتن فرزند ديگر (مقايسه مناطق 1 و 19 شهر تهران) است و در اين زمينه در پي رسيدن به اهدافي از جمله: شناخت تاثير ارزش فرزندان برگرايش به داشتن فرزند ديگر، مقايسه رفتار باروري و تمايلات باروري زنان است. اساس چارچوب نظري اين تحقيق نظريه ي روان شناسي اجتماعي، نظريه ي عمل معقول فيشن باين و آيزين است. اين تحقيق بر اساس پيمايش بر روي 360 نفر از مادران مراجعه كننده به پايگاه هاي سنجش سلامت بينايي سنجي و شنوايي سنجي براي دانش آموزان بدو ورود به مدرسه، انجام و در مدت مذكور پوشش كامل داده شده اند. نتايج به دست آمده از اين مطالعه نشان مي دهد كه بين تعداد فرزندان و تعداد فرزندان قصدشده بين دو منطقه، تفاوت چشم گيري وجود ندارد و درصد اختلافشان ناچيز است. نتايج تحقيق حسيني و عباسي شوازي در سال 88 نيز نشان دهنده ي اشاعه ي ارزش ها و هنجارهاي باروري پايين و نيز همگرايي باروري در گروه هاي مختلف اجتماعي است. 35.8 درصد از زنان اين تحقيق يك فرزند دارند كه از بين اين زنان تنها 14.4درصد قصد تك فرزندي دارند. 49درصد از زنان دو فرزند دارند كه از بين آنها حدود 10درصد گرايش به داشتن فرزند ديگر دارند، مابقي قصد دارند همان دو فرزند را داشته باشند. 14درصد از زنان سه فرزند دارند كه از بين آنها حدود 8 درصدشان قصد دارند فرزند چهارم را به دنيا آورند. بين متغير ارزش فرزندان با گرايش به داشتن فرزند ديگر رابطه معناداري وجود دارد. اما بين متغير هاي پايگاه اقتصادي- اجتماعي خانواده و سن زنان در هنگام تولد اولين زايمان رابطه معناداري وجود ندارد.