برآورد تعداد زنان گمشده در استان مازندران، بر اساس سرشماري 1390 و نقش آن در باروري و رشد جمعيت در اينده

مساله اي به نام زنان گمشده در يك جمعيت ارتباط تنگاتنگي با مفهوم نسبت جنسي دارد به طوريكه حجم قابل توجهي از متوني كه به زنان گمشده مي پردازند در واقع بطور مستقيم يا غيرمستقيم به نسبت جنسي اشاره دارند و اين مساله چيزي جز تبعيض و بدرفتاري عليه زنان در اين جوامع نيست. در اين پژوهش از جداول مدل غرب به عنوان معيار استفاده شده و بر اساس آن تعداد زنان گمشده استان مازندران در سال1390برآورد شده است. براساس اميد زندگي 72 سال براي زنان مازندراني در اين سال، سطحِ 21 از جداول مذكور انتخاب و با نسبت جنسي واقعي كه از داده هاي سرشماري 1390 استخراج شده، مقايسه شده است. نتايج نشان مي دهد كه تعداد 26798نفر زن مازندراني در سال 1390 گمشده اند. به عبارت ديگر اگر استان مازندران نسبت هاي جنسي بدون تورش و الگوي عادي مرگ و مير را در تمام گروههاي سني خود تجربه مي كرد، اين تعداد زن بايد به كل جمعيت استان مازندران افزوده مي شد، در نتيجه جمعيت واقعي استان مازندران در سال 1390 حدود 3100741 نفر مي گرديد. پديده زنان گمشده پيامدهاي جمعيتي، اجتماعي و حتي سياسي را بدنبال دارد. پيامدهاي اين پديده، تاثير بر حجم و رشد جمعيت آينده از طريق باروري است؛ چرا كه اين زنان براي تمام نسل هاي بعد از خود قدرت زايندگي را از دست مي دهند.