الگوي اپيدميولوژيك سوانح ترافيكي در موتورسيكلت سواران ايراني در سال 1391

Epidemiological Pattern of Road Traffic Injuries among Iranian Motorcyclist in 2012

سابقه وهدف: موتورسواران از مهمترين و آسيب پذير ترين كاربران راه مي باشند. اين مطالعه با هدف بررسي الگوي اپيدميولوژيك حوادث ترافيكي در موتورسيكلت سواران كشور انجام شد. روش بررسي: در يك مطالعه مقطعي اطلاعات همه سوانح ترافيكي مرتبط با موتورسيكلت سواران كشور در سال 1391 كه بر اساس پرسشنامه كام 114 بوسيله كارشناسان پليس جمع آوري گرديده بود، مورد بررسي قرار گرفت. اين پرسشنامه ابعاد مختلف انساني، محيطي و عوامل مربوط به وسيله را شامل مي شود. توزيع و ميزان پيامدهاي مرگ و مصدوميت در سطح عوامل مورد بررسي محاسبه شد. با استفاده از اطلاعات جمعيتي، ميزان بروز مرگ و مصدوميت در استان هاي كشور محاسبه گرديد. همبستگي بين نوع پيامد و عوامل مرتبط، با استفاده از آزمون كاي دو محاسبه شد. سطح معني داري كمتر از 5% در نظر گرفته شد. يافته ها: تعداد 107.993 تصادف مرتبط با موتورسيكلت رخ داده بود كه نتيجه آن 2622 مرگ و 82340 مصدوميت در موتور سواران بود. حدود 50 درصد موتورسواران در محدوده سني 29-20 سال بودند. شايع ترين علل تصادف، به ترتيب بي توجهي به جلو، عدم رعايت حق تقدم و حركت در خلاف جهت بود. بين نوع پيامد در موتورسواران با سن، نوع گواهينامه و تحصيلات راننده و همچنين مكان ( برون شهري- درون شهري)، شرايط جوي، نوع راه و وضعيت روشنايي محل تصادف رابطه معني دار وجود داشت (05/0 > p ). استان هاي بوشهر و تهران به ترتيب بيشترين و كمترين ميزان مرگ را داشتند. نتيجه گيري: خطر مرگ و مصدوميت براي موتورسيكلت سواران بدون گواهينامه، بالاي 44 سال و زير 20 سال و افراد بي سواد بيش از سايرين است. همچنين خطر مصدوميت هاي جدي و كشنده در تصادفات رخ داده در مسيرهاي برون شهري، جاده هاي روستايي، هنگام طلوع و ساعات 6- 4 صبح بيشتر است.

Background and Objectives: Motorcyclists are one of the most vulnerable road users. This study was conducted to evaluate the epidemiological pattern of road traffic injury among Iranian motorcyclist. Materials and Methods: In a cross-sectional study all traffic injury records which was registered by traffic police experts’ using COM 114 was studied. The questionnaire included different dimensions: human, environment and vehicle. Distribution and consequence of death and injury outcome were calculated in mentioned dimensions. The rate of death and injury in country provinces were calculated using demographic information. The correlation between outcome and related factors were calculated using the chi-square. Significant level was considered p < 0.05. Results: Generally 107,993 accidents related motorcyclist were occurred that the outcome were 2622 death and 82340 injuries. About %50 of motorcyclists were 20-29 years old. The most common cause of accident were neglect forward, lack of yield sign, move in the opposite direction. There was significant correlation between types of outcome and age, drivers’ license and education, location (urban-rural), weather condition, type of lighting situation among motorcyclists(p < 0.05). Bushehr and Tehran provinces had the highest and lowest death respectively. Conclusion: The study showed that the risk of death and injury was higher among no license motorcyclist, more than 44 and less than20 years old and illiterate than other road users. Also the risk of fatal and serious injuries was more on suburban and rural roads and at sunrise and 4-6 pm.