بررسي ارتباط گواه‌نمايي زباني با شخصيت‌پردازي در فيلم‌نامه: با استناد به فيلم‌نامه جدايي نادر از سيمين

The Study of the Relationship between Linguistic Evidential Structures and Characterization in the Persian Discourse of the Movie “Separation”

گواه‌نمايي كه در مطالعات جديد دو كاركرد اصلي معرفي منبع خبر و تاثير گوينده بر مخاطب را در تحليل‌هاي زباني دربرمي‌گيرد، در تعريف اوليه تنها مشتمل بر رمزگذاري ساختارهاي زباني براي معرفي منبع خبر است (آيخنوالد، 2004: 3). با اين‌كه زبان فارسي داراي گواه‌نمايي دستوري نيست اما همچون بسياري از زبان‌هاي دنيا مفهوم گواه‌نمايي را به‌واسطه ساختارهاي ديگر زباني بروز مي‌دهد. ‌ازاين‌رو مي‌توان آن را از عوامل متني و گفتماني مهم درنظر ‌گرفت. هدف اين پژوهش بررسي و تحليل ساختارهاي گواه‌نماي فيلم فارسي است. در اين راستا الگوهاي گواه نمايي 56 بخش گفتاري از فيلم نامه با الگوهاي ساختاري گواه نما در زبان فارسي مقايسه گرديدو نتايج پژوهش حاكي از اين است كه در گفتمان فيلم، انواع گواه‌نماي مستقيم (ديداري) و غيرمستقيم (استنباطي، استدلالي، حدس و گمان و گزارش) در قالب ساختارهاي متنوع زباني مانند ويژگي‌هاي فعل، واژه‌ها، نشانگرها، عبارات اضافي و ساختارهاي وجه‌نما بروز مي‌يابد. بررسي كمي و كيفي گواه‌نماهاي زباني فيلم‌نامه، اطلاعات مهمي در مورد شخصيت بازيگران به مخاطبان منتقل مي‌كند. در نتيجه بررسي گواه‌نماهاي زباني در نقد انواع فيلم‌نامه‌ها مي‌تواند در بازيابي بهينه هدف فيلم و انگيزه فيلم‌نامه‌نويس در شخصيت‌پردازي بازيگران، سهم بسزايي داشته باشد.

In recent studies, evidentiality is a linguistic term which specifies the source of information and speaker`s attitude toward her/his statement and impact on audience. Aikhenvald (2004:3) defines evidentiality as a linguistic category whose primary meaning is source of information. Although there isn`t any grammatical evidential in Persian, this language has some linguistic items which fulfill the evidential function in addition to their first roles in language .Thus, evidentiality can be considered as an important discourse and textual elements. In this research, evidential structures were examined in the Persian discourse of the Oscar winning movie “Separation”. The results showed some direct evidential (visual) and indirect evidential (non-visual, inference, assumption, hearsay and quotation) in the form of impersonal passive forms, modal expressions, tense- aspect features, reports and quotations and sensory and perception verbs. The study of quality and quantity of movie`s evidentials, reveals important information about the movie characters. Therefore, the study of linguistic evidential plays an important role in understanding the purpose and motivation of the screenwriter for characterization in a movie.