تنوع ژنتيكي پلي‌مورفيسم HindIIIG در اينترون دوم IVSII-I ژن Gy و ارتباط آن با ميزان HbF در بيماران بتا تالاسمي ماژور و اينترمديا در استان اصفهان

Genetic diversity of HindIIIG polymorphism in second intron IVSII-I Gγ gene and its association with HbF level in B-thalassemia and intermedia thalassemia in Isfahan province

چكيده سابقه و هدف تالاسمي بتا، يك بيماري اتوزومي مغلوب است. طي مطالعه‌هاي صورت گرفته، گزارش شده است كه آلل A پلي‌مورفيسم HindIIIG با بيماري تالاسمي اينترمديا پيوستگي دارد. هدف اين پژوهش، بررسي پلي‌مورفيسم HindIIIG در اينترون دوم ژن ?G و ارتباط آن با ميزان HbF در بيماران تالاسمي بتا و اينترمديا بود. مواد و روش‌ها در يك مطالعه مورد ـ شاهدي، تعداد 150 بيمار بتا تالاسمي ماژور، 34 بيمار بتا تالاسمي اينترمديا و 50 فرد سالم مورد مطالعه قرار گرفتند. پلي‌مورفيسم HindIIIG در اينترون دوم ژن ?G به روش RFLP-PCR تعيين گرديد. ميزان HbF به روش الكتروفورز با استفاده از پرونده‌هاي بيماران مشخص شد. سپس پيوستگي اين پلي‌مورفيسم، با پلي‌مورفيسم XmnI در ناحيه ʹ5 ژن ?G با اندازه گيري مقدار Dʹ توسط نرم‌افزار Power Marker بررسي شد. يافته‌ها آناليز داده ها نشان داد كه بين آلل A و بيماري تالاسمي اينترمديا، ارتباط وجود دارد به طوري كه اگر آلل A غالب در نظر گرفته شود، ژنوتيپ هاي AA+AC با تالاسمي اينترمديا ارتباط دارند (014/0 p=) اما ارتباطي با تالاسمي ماژور مشاهده نشد. ميانگين HbF در بيماران بتا تالاسمي ماژور و اينترمديا به ترتيب برابر g/dL 3/94 و g/dL4/84 بود. پيوستگي نامتعادل بالايي بين دو پلي مورفيسم HindIIIG وXmnI ديده شد. نتيجه گيري حضور آلل A پلي‌مورفيسم HindIIIG به عنوان يك آلل غالب، اثر مثبتي بر ميزان HbF و كاهش شدت علايم باليني بيماران بتا تالاسمي اينترمديا دارد. پيوستگي بالاي آلل A پلي‌مورفيسم HindIIIG با آلل T پلي‌مورفيسم XmnI در بيماران تالاسمي اينترمديا و آلل C پلي‌مورفيسم HindIIIG با آلل C پلي‌مورفيسم XmnI در بيماران تالاسمي ماژور مشاهده شد.

Abstract Background and Objectives Beta thalassemia is an autosomal recessive disease. The synthesis of HbF in patients with B-thalassemia seems to ameliorate the severity of symptoms. Materials and Methods In this case control study, 150 B-thalassemia major patients, 34 thalassemia intermedia patients, and 50 healthy individuals as the control were studied. HindIIIG polymorphism in IVSII-I G? gene was determined using RFLP-PCR method. HbF levels with electrophoresis method were taken from clinical files. Then, the linkage disequilibrium of this polymorphism with XmnI polymorphism in 5ʹ G? gene was determined by Dʹ Power Marker software. Results After data analysis, an association was observed between the A allele and thalassemia intermedia. In the dominant effect of the A allele (comparison between AA+AC vs. CC), AA+AC genotypes associates with intermedia thalassemia (p = 0.014, OR = 9.30, CI(95%) = 1.14-75.9) but there is no association with major thalassemia (p = 0.1, OR = 1, CI(95%) = 0.41-1.19). The means of HbF levels in B-thalassemia major and thalassemia intermedia patients were 94.3 g/dl and 84.4 g/dl, respectively. High linkage disequilibrium was seen between the two polymorphisms. Conclusions It is concluded that A allele may act as a dominant allele and increase disease amelioration. It showed that A allele of HindIIIG polymorphism has a positive effect on HbF level. Furthermore, the A allele of HindIIIG polymorphism is strongly correlated with T allele of XmII polymorphism in thalassemia intermedia patients and C allele of HindIIIG polymorphism is strongly correlated with C allele of XmnI polymorphism in B-thalassemia major.