بررسي اثر مقادير زئوليت در شرايط تنش آبي بر صفات فيزيولوژيك گلرنگ

كمبود آب یكی از مهم‌ترین تنش­های محیطی می‌باشد كه تولید محصولات زراعی را تحت اثر قرار داده و باعث كاهش كمیت و كیفیت تولیدات كشاورزی می‌شود. به منظور بررسی اثر تنش آبی و كاربرد مقادیر مختلف زئولیت، دو آزمایش در سال­های زراعی 92-1391 در دانشگاه پیام نور استان مركزی به‌صورت كرت­های یك‌بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوك­‌های كامل تصادفی با سه تكرار اجرا شدند. تنش آبی به عنوان عامل اصلی در چهار سطح شامل: آبیاری بر اساس نیاز آبی گیاه (شاهد)، آبیاری به میزان 85، 70 و 55 درصد نیاز آبی گیاه در كرت­های اصلی و مصرف مقادیر مختلف زئولیت به عنوان عامل فرعی در چهار سطح شامل: عدم مصرف زئولیت (شاهد)، مصرف سه، شش و نه تن در هكتار زئولیت در كرت­های فرعی قرار داده شد. نتایج نشان داد كه اثر تیمار تنش آبی بر صفات عملكرد بیولوژیكی، تعداد غوزه نابارور، كمبود آب اشباع، ارتفاع بوته، قطر ساقه و آب نهایی برگ معنی‌دار بود. هم‌چنین اثر مصرف زئولیت نیز بر صفات تعداد غوزه نابارور، كمبود آب اشباع، ارتفاع بوته، قطر ساقه و آب نهایی برگ معنی‌دار بود. عملكرد بیولوژیكی گیاه در سطح یك درصد معنی‌دار شد. به‌طوری‌كه بیش‌ترین مقدار عملكرد بیولوژیكی 8186 كیلوگرم در هكتار مربوط به تیمار آبیاری شاهد و كم‌ترین مقدار آن 6756 كیلوگرم در هكتار مربوط به تیمار تنش آبی شدید (آبیاری بر اساس 55 درصد نیاز آبی گیاه) بود. به‌طوركلی افزایش شدت تنش آبی، باعث كاهش مقدار عملكرد بیولوژیكی، ارتفاع بوته، قطر ساقه و آب نهایی برگ‌های گلرنگ شد. اما با افزایش سطوح مصرف زئولیت، اثر سوء ناشی از تیمار تنش آبی بر صفات ذكر شده كاهش یافت.