منظر بزرگراه ارزيابي دو منظر بزرگراهي در تهران

بزرگراه ها به عنوان بيروني ترين عنصر شبكه راه هاي دورن شهري نقش مهمي را در جابجايي و دسترسي شهري ايفا مي كنند. از اين رو پرداختن به چگونگي طراحي منظر بزرگراه باعث ارتقاي كيفيت منظر شهري مي شود. امروزه در خصوص طراحي منظر بزرگراه­ها و جداره هاي آن در ايران ضوابط و مقررات مدوني وجود ندارد و فقدان طرح­هاي بالادست كه بر كيفيت طراحي و اجراي منظر بزرگراهي نظارت داشته باشند، باعث بروز اغتشاش در منظر شده است. توجه نكردن به همخواني كالبدي اين عناصر با ساير عناصر شهري و نيز توجه نداشتن به منظر آنها مي تواند مشكلاتي از انواع زيست محيطي، اجتماعي و شهري را پديد آورد و عدم خوانايي بزرگراه ها براي زندگي شهروندان چالشي جدي محسوب مي شود. با توجه به اينكه كاربري اصلي بزرگراه عبور ماشين با سرعت زياد است بايد در منظر آن ها به عامل سرعت توجه ويژه شود. عناصر اطراف بزرگراه به نوعي نشانه تبديل مي شوند. به موازات آن هويت و زيبايي شناسي بزرگراه ها مطرح مي شوند و نقش نشانه ها در آن عمده مي شود. مكان قرارگيري بزرگراه هاي تهران با توجه به بستر جغرافيايي و ويژگي هاي طبيعي آنها بسيار با هم تفاوت دارند. منظرهايي كه در اين مسيرها براي مخاطب به نمايش گذاشته شده، ارتباط معنايي با ارزش هاي طبيعي و تاريخي زمينه بزرگراه ندارند و در محدوده وسيعي، جداره هاي بزررگراه با درختان سبز، طرح كاشت ريزدانه، ساختمان هاي بلند مرتبه و ديواره هاي بتني حجيم در راستاي تامين امينيت حركت، ساماندهي شده اند. تحليل منظر بزرگراه هاي يادگار امام و شهيد همت با رويكرد زيبايي شناسي نشان مي دهد آشفتگي در آنها به دليل كم توجهي به فرايند معنابخشي و نبود برنامه اي جامع در طراحي جداره هاي بزرگراهي منطبق با تاريخ طبيعي و هويتي در برنامه جامع شهر است.