ارزش‌يابي دروني: فرايندي براي بهبود كيفيت آموزشي در گروه پوست دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه

Internal evaluation: A tool for improving educational quality in the Department of Dermatology of Kermanshah University of Medical Sciences

هدف: ارزیابی درونی از مؤثرترین فرآیندهای ارزیابی آموزشی می‌باشد. این ارزیابی به‌دلیل درگیركردن تمام افراد و اجزاء یك گروه آموزشی دارای كارآیی و ضمانت اجرایی بالایی است. بهره‌گیری مناسب از نتایج آن منجر به ارتقای كیفیت آموزشی می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی جنبه‌های مختلف آموزشی، پژوهشی و امكانات گروه پوست دانشگاه علوم پزشكی كرمانشاه بود. روش اجرا: عوامل مورد بررسی در این مطالعه‌ی مقطعی شامل اهداف، جایگاه سازمانی، مدیریت و تشـكیلات، هیأت علمی، دانشـجویان، راهبـردهای یادگیـری ـ یاددهی، تجهیزات آموزشی، پایان‌نامه‌ها و فرصت‌های مطالعاتی و عامل دانش‌آموختگان بودند. پرسش‌نامه‌هایی طراحی شد و یافته‌های گردآوری‌شده در این مطالعه با استفاده از نسخه‌ی 22 نرم‌افزار IBM SPSS Statistics (IBM Corp., Armonk, NY, USA) توصیف و تحلیل شد. یافته‌ها: اكثر عوامل مورد بررسی در وضعیت مطلوبی قرار داشتند. بیشترین میزان مطلوبیت مربوط به راهبردهای یادگیری ـ یاددهی با میانگین 87/5% و كمترین میزان مطلوبیت به‌صورت نسبتاً مطلوب مربوط به عامل دانش‌آموختگان با میانگین 66/7% بود. نتیجه‌گیری: انجام دوره‌ای ارزیابی درون‌گروهی، برنامه‌ریزی و اقدام مناسب در سطح گروه و دانشكده‌ی پزشكی با توجه به نتایج این ارزیابی و افزایش امكانات گروه نه‌تنها منجر به ارتقای كیفیت آموزشی می‌گردد، بلكه می‌تواند امكان دریافت تأییدیه‌ی پذیرش دستیار پوست را فراهم آورد.

Background and Aim: Internal evaluation is one of the most effective educational assessment processes. Due to involvement of all educational department stake-holders, this evaluation has high efficacy and enforcement. Appropriate use of the findings of such evaluations improve educational quality. The aim of this study was to evaluate various aspects of education, research and facilities at the Department of Dermatology, Kermanshah University of Medical Sciences, Iran. Methods: In this cross-sectional study, objectives, organizational status, management and authority, faculty members, students, teaching-learning strategies, educational equipments, theses and sabbaticals, and graduates of the Department of Dermatology, Kermanshah University of Medical Sciences were evaluated. Questionnaires were designed, and obtained data were analyzed by IBM SPSS Statistics (IBM Corp., Armonk, NY, USA) version 22. Results: Most of evaluated components were satisfying. Learning-teaching strategy was the most satisfying factor with an average satisfaction rate of 87.5%, and the graduates issues was the least satisfying factor with an average satisfaction rate of 66.7%. Conclusion: Planning and proceedings at the  department and medical school levels according to feedbacks based on the results of this study not only could improve educational quality at the department, but also may help obtaining  approval for initiating a dermatology residency program.