ارزيابي قابليت دسترسي فضايي سامانه اتوبوس هاي تندرو(مطالعه موردي: كلانشهر مشهد)

هدف اين مقاله ارزيابي قابليت دسترسي فضايي سامانه اتوبو سهاي تندرو در كلانشهر مشهد بر حسب دسترسي به خود سيستم و دسترسي به سه فعاليت مجزا )بيمارستان، پارك و كتابخانه( از طريق اين سيستم است. توزيع الگوهاي قابليت دسترسي در رابطه با طبقات مختلف اجتماعي- اقتصادي شهر مشهد مورد ارزيابي قرار گرفت. روش تحقيق، توصيفي- تحليلي است و به منظور سنجش دو بعد دسترسي از نقش حوزه خدمات در بخش تحليل شبكه و مدل درجه كشش هنسن استفاده شده است. نتايج حاكي از آن است كه طبقه ثروتمند از بالاترين سطح دسترسي پياده به سامانه اتوبوس هاي تندرو برخوردار است و طبقات كم درآمد در پايين ترين سطح دسترسي پياده قرار دارند. نمرات دسترسي به هر يك از فعاليت ها، از طريق سامانه اتوبوس هاي تندرو به طور گسترده اي تحت تاثير توزيع فضايي و كشش مقصد قرار دارد، به طور كلي براي بيمارستان ها و پارك ها سطح دسترسي به حداقل مي رسد و براي كتابخانه ها دسترسي متعادل تر است. اما بررسي وضعيت قابليت دسترسي مجموع سه فعاليت نشان مي دهد كه % 87 از كل جمعيت طبقات داراي ميانگين نمرات دسترسي پايين تر از حد متوسط هستند.