مدل سازي فازي كاربري توسعه شهري جهت رتبه بندي تناسب اراضي با استفاده از روش تصميم گيري OWA-AHP (مطالعه موردي: حوضه آبريز شور استان قزوين)

برنامه­ريزي اكولوژيكي همراه با تصميم­گيري چند­معياره فرآيندي است كه ارزيابي زيست­محيطي، اقتصادي و اجتماعي كاربري اراضي را با هدف مديريت منابع طبيعي، حفظ اكوسيستم­ها و حل يا كاهش برخوردهاي احتمالي زيست­محيطي انجام مي­دهد. در اين راستا آناليز تناسب اراضي شامل طبقه­بندي واحدهاي مشاهداتي بر اساس تناسب­شان براي يك فعاليت ويژه مي­باشد. اين روش به عنوان يكي از مفيدترين ابزارهاي فراهم شده توسط GIS است. از آن­جا كه توسعه شهري اثرات زيست محيطي بزرگي بر نواحي اطراف شهر دارد، ارزيابي كاربري توسعه شهري ضروري به نظر مي­رسد. حوضه آبريز شور استان قزوين در ارتباط با روند توسعه شهري مشكلاتي به دنبال دارد. اين تحقيق در چارچوب مدل اكولوژيكي ايران و روش­هاي تصميم­گيري چندمعياره همچون OWA و AHP در محيط GIS و Idrisi، با هدف انتخاب نقاط مناسب براي كاربري توسعه شهري در منطقه مورد مطالعه انجام شده است. پس از مطالعه پارامترهاي اكولوژيك، فرآيند آناليز و طبقه­بندي داده­ها براي رسيدن به واحدهاي زيست محيطي از طريق همپوشاني لايه­هاي آماده انجام شد. مدل توسعه شهري و طبقات تناسب اراضي با استفاده از مجموعه داده­هاي فضايي موردي اين منطقه، بر اساس ارزش و وزن مرتب فاكتورها، تعيين گرديد. تحقيق نشان مي دهد روش ارزيابي با سناريوهاي مختلف OWA نتايج متفاوتي به همراه داشت. نتايج مشخص كرد كه روش OWA از طريق روش­هاي تركيب چندمعياره، به آناليز/ تصميم گيرنده كمك مي­كند. متعاقباً، اين روش درك بهتري از الگوهاي تناسب اراضي را ارائه مي­كند.