قراردادهاي بيع متقابل و چالش هاي مالياتي آن در صنعت نفت و گاز ايران

Buy-Back contracts and its tax challenges in Iranian Oil and Gas Industry

تمايل به استفاده از تخصص و منابع مالي سرمايه گذاران خارجي از يك سو و نيز محدوديت هاي ناشي از اصول 44، 45، 80 و 81 قانون اساسي و ساير قوانين مربوطه از سوي ديگر، سبب گرديد تا در دهه هاي اخير، يكي از شيوه هاي اصلي براي جذب سرمايه گذاران خارجي در صنعت نفت و گاز ايران، استفاده از ظرفيت هاي قراردادهاي بيع متقابل باشد. با ورود سرمايه گذاران خارجي به ايران، نحوه اخذ ماليات عملكرد و ماليات بر ارزش افزوده از چنين پيمانكاراني با توجه به اتخاذ يكي از روش هاي درصد پيشرفت پيمان و يا كار تكميل شده براي شناسايي سود، به يك موضوع چالش بر انگيز در ميان ماموران مالياتي تبديل گرديد. به دليل عدم وجود وحدت رويه در ميان ماموران مالياتي، هدف پژوهش حاضر بررسي مسيله مزبور با استفاده از روش مطالعات كتابخانه اي است. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه سازمان امور مالياتي كشور مي تواند حسب سياست هاي حاكم و محتواي (ماهيت) قراردادهاي بيع متقابل، از روش درصد پيشرفت پيمان (رويكرد رجحان شكل بر محتوا) و يا روش درصد پيشرفت پيمان و روش كار تكميل شده به صورت همزمان (رويكرد رجحان محتوا بر شكل) استفاده نمايد. افزون بر اين با توجه به روشي كه براي وصول ماليات بر عملكرد مورد پذيرش قرار مي گيرد، ماليات بر ارزش افزوده نيز محاسبه و از اين پيمانكاران مطالبه و وصول گردد.

The tendency to gain benefits of proficiency and financial resources of foreign investors alongside the Legal restrictions of provisions No. 44, 45, 80 and 81 of the Iranian constitution, caused an occasion to benefit from Buy-Back contractsʹ capacities in order to draw the attention of foreign investors to Iranian oil and gas industry, in recent decades. Upon incorporation of foreign investors in Iran, the tax auditors have interfaced by some challenges like how to collect the income tax and value-added-tax by implementation of one of the Completed-contract method or the Percentage-of-completion method. Because of no consistency among the tax auditors to deal with this problem, the main purpose of this paper is to investigate and explaining the issue based on a Library-Based research. The results show that the INTA can use just the Percentage-of-completion method (Privileging Form Over Content) and or the Completed-contract method and the Percentage-of-completion method contemporaneously (Privileging Content Over Form) based on the dominant policies and the content of the related contracts. Moreover, based on the method of accounting for income tax, the INTA can collect the Value-Added tax too.