بررسي رابطه هوش هيجاني و عوامل پيشگيري از فساد اداري از ديد افسران ارشد نيروي انتظامي (مطالعه موردي، پليس اطلاعات و امنيت عمومي شهر تهران)

A Study of The Relationship Between Emotional Intelligence and Preventive Measures Against Official Corruption from the Viewpoint of Senior Officers of NAJA (Case study, Intelligence and Public Safety

اين مطالعه در صدد بررسي رابطه ميان هوش هيجاني (متغير مستقل) و عوامل پيشگير از فساد اداري (متغير وابسته) در ميان افسران ارشد جايگاههاي 16، 17 و 18 پليس اطلاعات و امنيت عمومي شهر تهران به صورت تمام شمار است. در همين راستا، به منظور سنجش هر دو متغير از پرسشنامههاي استاندارد شده سود برده شد. سنجه 33 عاملي و چهار عاملي هوشهيجاني شات با پايايي 953/0 و ابزار 31 گويهاي عوامل پيشگيري از فساد اداري با دو بُعد محوري عوامل رفتاري و عوامل ساختاري و 9 عامل با پايايي 973/0 به همراه تعدادي سوال بسته جمعيتشناختي توزيع و پس از جمعآوري و مورد تحليل آماري از نوع توصيفي و استنتاجي از طريق نرمافزار تخصصي آماري SPSS نسخه 21 قرار گرفت. همبستگي دوسويه نوع پيرسون در سطح معناداري 004/0 به ميزان 5/0 معرف همگرايي نسبي اين دو متغير بود. در نهايت رگرسيون ميان متغيرها نشان داد كه هوش هيجاني به ميزان 25% توان تبيين و پيشبيني عوامل پيشگيري از فساد اداري را دارد.

T his study is trying to investigate the relationship between emotional intelligence (independent variable) and preventive measures against official corruption (dependent variable) among senior officers with ranks 16, 17, and 18 in intelligence and public safety police of Tehran. Standardized questionnaires were used in order to test the two variables. 33 factor and four factor measures of emotional intelligence with the reliability of 0.953, and 31 factor measure of preventive factors against official corruption with the two pivotal dimensions of behavioral and structural factors and 9 factors with the reliability of 0.973 along with a number of demographical questions were distributed and after collecting were analyzed through descriptive and inductive methods using SPSS ed. 21. Pearson correlation at the significance level of 0.004 with the value of 0.5 proves the relative correlation between these two variables. At the end, it was concluded that the management and budgeting of emotions in confronting temptations in the workplace could be useful up to 25 percent