بررسي اثرات تغيير اقليم بر فرآيند تبديل برف به رواناب، مطالعه موردي: حوضه آبريز زاينده رود

در اين مقاله اثر تغيير اقليم بر رواناب ناشي از ذوب برف در بالادست حوضه آبريز زاينده رود در زيرحوضه بالادست ايستگاه هيدرومتري قلعه شاهرخ مورد مطالعه قرار گرفته است. براي نيل به اين هدف از محصولات روزانه و هشت روزه پوشش برف سنجنده موديس براي پايش پوشش برف در بالادست حوضه آبريز زاينده رود به عنوان يكي از متغيرهاي مهم در مدل شبيه سازي برف-رواناب SRM استفاده شده است. به عنوان پيش نيازي بر استفاده از اين محصولات، دقت آن ها در تشخيص پوشش برف بوسيله مقايسه با برداشت هاي انجام شده در ايستگاه هاي زميني مورد بررسي قرار گرفته است. در اين مقايسه مشخص گرديد، محصول روزانه پوشش برف، داراي دقت كلي 4/ 73% و در شرايط هـــواي صاف داراي دقت 1/ 92% مي باشد. دقت محصول هشت روزه پوشش برف در منطقه مورد مطالعه نيز 2/ 84% برآورد گرديد. با استفاده از پوشش برف استخراج شده و متغيرهاي ديگر مدل و همچنين تعيين مشخصه هاي مدل، شبيه سازي ذوب برف در زيرحوضه مورد مطالعه انجام گرفت كه نتايج در مراحل كاليبراسيون و صحت سنجي نشان دهنده دقت قابل قبول اين مدل در شبيه سازي رواناب در منطقه مورد مطالعه مي باشد. در اين بررسي از مدل گردش عمومي HadCM3 تحت دو سناريوي انتشار A2 و B2 استفاده گرديد. براي ريزمقياس سازي داده هاي خروجي مدل گردش عمومي نيز از مدل آماري SDSM استفاده شد. نتايج نشان مي دهد بارش در دهه هاي آينده روندي كاهشي خواهد داشت. نهايتاً با استفاده از خروجي هاي ريزمقياس شده مدل گردش عمومي شبيه سازي برف-رواناب براي دو بازه 2011 تا 2040 به عنوان آينده نزديك، و 2071 تا 2099 به عنوان آينده دور انجام گرفت، كه نتايج نشان دهنده كاهش حجم رواناب سالانه در زيرحوضه، كاهش شديد رواناب توليد شده در فصول بهار و تابستان و افزايش رواناب در فصول زمستان و پاييز مي باشد.