ارايه ي مدل تحليلي براي طراحي سيستم جاسازي قطعات با هندسه شكل آزاد

Analytical model of locating system design for parts with free form surfaces

در اين مقاله، مدلي تحليلي براي طراحي سيستم جاسازي قطعات با هندسه ي نامنظم (غير چندوجهي) ارايه شده است. تحليل ارايه شده بر مبناي قانون محدود كردن درجات آزادي قطعه كار با بيشترين شدت ممكن بنا نهاده شده است. قانون مزبور در سه بخش اصلي توازي بين جاسازها، بيشترين فاصله بين آن ها و بيشترين حالت دوسويي (در تيوري پيچ واره) بين جاسازهاي پايه، كنار و توقف مورد بررسي قرار گرفته است. در تحليل پيشنهادي، رعايت همزمان اين اصل ها براي نيل به سيستم جاسازي مطمين جزو شرايط الزامي طرح عنوان شده است. مدل سازي رياضي هريك از اصول فوق بر مبناي تعاريفي همچون ماتريس هاي جاسازي پايه، كنار و سوم انجام شده و روش امتيازدهي به سطوح كانديد براي تعيين سطوح جاسازي دوم و سوم و موقعيت جاسازها بر روي آن-ها استفاده شده است. براي ارزيابي توانايي تيوري پيشنهادي در ارايه ي سيستم جاسازي مناسب، مطالعه موردي شامل مدلي از يك پره توربين حاوي سطوح آزاد استفاده شده و نتايج بدست آمده از تحليل مورد بحث و بررسي قرار گرفته است.

In this study, an analytical model for designing the locating system for non-polyhedral parts is presented. The model is based on constraining maximum (possible) workpiece DOFs using accurately posed locators. The model consists of three main rules: parallelism between locators, maximum (available) distance between locators and maximum reciprocity (in screw theory) between base, side and stop locators. The model states that the simultaneous consideration of the mentioned three rules is necessary for obtaining a robust locating system. The modeling of the rules is implemented using the innovative base, side and stop locating matrices. The scoring method is employed for selecting the base, side and stop surfaces between locating candidates. A turbine blade model is incorporated to evaluate the suggested model’s capabilities in presenting robust and stable locating system.