فراخواني پيامبران الهي در شعر ممدوح عَدوان (بررسي مورد پژوهانه حضرت يوسف، نوح و موسي(ع))

Recalling the divine prophets in the poems of Mamdūh Adwān: a Case Study of the prophets Josef, Noah, and Moses (a)

ممدوح عدوان (2004-1941م)، شاعر معاصر سوري است كه در اشعار خود از سنت، بهره فراوان برده و كوشيده است تا به صورتي نمادين و از رهگذر شخصيت‌هاي سنتي به ابراز انديشه‌ها و موضع گيري‌هاي خود درباره مسايل امروز دنياي عرب بپردازد. وي كه به عنوان شاعري متعهد نسبت به وطن و مردم، شناخته مي‌شود، دغدغه اصلي شعر خويش را بيان مشكلات و بدست دادن راه حلي براي آن مي داند؛ از اين روي، در بيان اين مسايل و راه هاي برون رفت از آن، به فراخواني شخصيت‌هاي سنتي روي آورده است و از آنجا كه بيشتر مخاطبان شعرش، عامه مردمند، مقبول‌ترين چهره‌ها در منظر وي براي به دوش كشيدن اين مسووليت، پيامبرانند كه به عنوان الگوهاي شناخته شده و مورد اعتماد در شرايط سخت، بهترين پناهگاهند. حضور سه پيامبر الهي: حضرات يوسف، نوح و موسي عليهم السلام و الهام گيري از آنان در شعر ممدوح عدوان، قابل تامل است. وي از رهگذر فراخواني شخصيت اين پيامبران، قيام و انقلاب را مي‌ستايد و از سكوت در برابر ظلم، ابراز نارضايتي مي كند و براي خود رسالتي چون رسالت پيامبران، متصور است؛ تا مردم را به رهايي از طاغوت، رهنمون سازد. اين مقاله بر آن است تا ضمن واكاوي فراخواني اين سه پيامبر در شعر ممدوح عدوان، به دلالت‌هاي اين شخصيت‌ها و رويكرد شاعر در فراخواني آنها بپردازد.

Mamd?h Adw?n (1941-2004) is a contemporary Syrian poet who has vastly used traditions in his poems and has tried to express his ideas and stances toward Arab worldʹs current problems in a symbolic way and through traditional characters. Mamd?h Adw?n is known as a poet committed to his country and people, and so, he considers expression of problems and provision of solutions as the highest concerns of his poems. Consequently, in order to express these issues and provide solutions, he recalls traditional characters, and since the majority of his addressees are laymen, he deems the prophets as the most appropriate characters to bear the foregoing responsibility in his poems. Prophets are the famous and trusted models of the hard times, and so, are the best shelters. It is stimulating that three divine prophets, namely Josef, Noah, and Moses (a), are mentioned and used as a source of inspiration in Mamd?h Adw?nʹs poetry. By recalling the characters of these prophets, he praises uprising and revolution and expresses his dissatisfaction with muteness against tyranny. He considers his mission the same as the prophetsʹ: to guide people toward freedom from tyrants. The article at hand aims at inspecting this recalling of the three aforementioned prophets in Mamd?h Adw?n poems. It also intends to examine the implied real-life examples of these characters and the poetʹs method of recalling them.