تاثير منابع مختلف كربن بر كيفيت آب، عملكرد رشد و بقاي ميگوي سفيد غربي (Litopenaeus vannamei Boone, 1931) در سيستم پرورشي بدون تعويض آب

تاثير منابع مختلف كربن بركيفيت آب، عملكرد رشد و بقا ميگوي سفيد غربي در مرحله پست لاروي در سيستم پرورشي بدون تعويض آب بررسي شد. پست لاروهاي ميگوي سفيد غربي با ميانگين وزن60/8± 47/98 ميلي گرم و ميانگين طول 70/1±39/22 ميلي متر به مدت 32 روز در ظروف فايبرگلاس با حجم آبگيري 130 ليتر و با تراكم 1 قطعه در ليتر در پنج تيمار شامل يك تيمار تعويض آب و چهار تيمار بيوفلوك با اضافه كردن منابع مختلف كربن، ملاس، نشاسته، آرد گندم و مخلوطي از آنها به نسبت وزني يكسان با 15 تا 9 درصد وزن بدن تغذيه شدند. تفاوت معني داري در برخي از مقادير پارامترهاي فيزيكوشيميايي آب شامل دما، شوري، اكسيژن محلول و pH بين تيمارهاي بيوفلوك وجود نداشت (05/0 < p). بيشترين pH (09/0±27/8) و بيشترين ميزان اكسيژن محلول (56/0±37/6 ميلي گرم در ليتر) در تيمار تعويض آب بدست آمد. بيشترين (34/0±43/0 ميلي گرم در ليتر) و كمترين (07/0±09/0 ميلي گرم در ليتر) ميزان آمونياك براي تيمارهاي تعويض آب و بيوفلوك با اضافه كردن منبع كربن نشاسته بدست آمد كه اختلاف معني داري نشان داد (05/0 > p). بيشترين ميزان افزايش وزن بدن (28/231±43/1640 ميلي گرم)، سرعت رشد (23/7±26/51 ميلي گرم در روز)، ضريب رشد ويژه (42/0±97/8 درصد در روز) و بيومس (83/26±29/190گرم) در تيمار بيوفلوك با اضافه كردن ملاس و بالاترين ضريب بقا (77/0±90 درصد) در تيمار بيوفلوك با اضافه كردن مخلوط مواد كربني بدست آمد. همچنين بيشترين ضريب تبديل غذايي (23/0±52/1) و كمترين بازده غذايي (95/7±81/66 درصد) در تيمار تعويض آب و بدون فلوك بدست آمد كه نسبت به بقيه تيمارها اختلاف معني داري نشان داد (05/0 > p). نتايج تحقيق نشان داد كه با سيستم پرورشي بدون تعويض آب و اضافه كردن مواد آلي كربن دار مي توان در مخازن پرورش به بازيافت مواد زايد و بهبود كيفيت آب كمك نمود و حضور بيوفلوك سبب بهبود عملكرد رشد، مصرف بهتر خوراك و توليد ميگوي سفيد غربي در سيستم پرورشي بدون تعويض آب مي شود.

Eeffect of different dietary carbon sources on water quality, growth performance and survival of western white shrimp Litopenaeus vannamei post larvae was investigated in zero-water exchange system. Shrimp postlarvae with mean weight of 98.47±8.60 mg and mean length of 22.39± 1.70 mm were fed for 32 days in fiberglass containers with 130 liters volume of water and density of 1 individual per liter in five treatments including one control with water exchange and four biofloc treatments with adding different carbon sources including molass, starch, wheat flour and mixture of them at equal weight ratios with 15% to 9% of body weight. In the values of water quality parameters including temperature, salinity, dissolved oxygen and pH, no significant differences were observed among the biofloc treatments (P > 0.05). Maximum pH (8.27 ± 0.09) and maximum dissolved oxygen (6.37 ± 0.56 mg/lit) was in water exchange treatment. Maximum and minimum level of ammonia was 0.43± 0.34 and 0.09± 0.07 mg/lit in water exchange treatment without floc and biofloc treatment with adding starch of carbon sources, respectively and showed significant difference between treatments (P < 0.05). The highest increase in body weight (1640.43± 231.28 mg), growth rate (51.26± 7.23 mg per day), specific growth rate (8.97± 0.42 %/day) and biomass (190.29± 26.83mg) was observed in biofloc treatment with adding molass and the highest survival rate (90± 0.77%) was obtained in biofloc treatment with adding mixture of carbon sources. The highest feed conversion ratio (1.52±0.23) and the lowest feed efficiency (66.81±7.95) were obtained in water exchange treatment without floc, showing significant difference compared to the other treatments (P < 0.05). The results showed that using biofloc technology with zero- water exchange system and adding carbonaceous organic matter could help to recycle waste and improve the water quality. Moreover, the presence of biofloc improved growth performance, feed utilization and production of western white shrimp in zero water ecxhange rearing system.