مكان‌يابي تسهيلات حساس با در نظر گرفتن اصول پدافند غيرعامل

Critical Facilities Location Considering Principles of Passive Defence

در مكان‌يابي تسهيلات حياتي و حساس، از يك سو ايجاد پوشش مناسب سبب كاهش صدمات ناشي از وقوع بحران يا حملات نظامي مي‌شود و از سوي ديگر، استقرار تسهيلات در فواصل دور از يكديگر، كاهش احتمال شناسايي و تخريب تسهيلات را به دنبال دارد. در اين مقاله، يك مدل رياضي دوهدفه براي مكان‌يابي تسهيلات حساس ارايه مي‌شود كه در آن، اصول پدافند غيرعامل در قالب توابع هدف كمينه كردن ميزان عدم پوشش و بيشينه كردن كمينه فاصله تسهيلات از يكديگر، در نظر گرفته مي‌شوند. در مدل مذكور فرض مي‌شود كه هر يك از تسهيلات با احتمال مشخصي در زمان وقوع بحران يا جنگ، شناسايي و تخريب گردند. همچنين مصدومين يا متقاضيان دريافت خدمات مي‌توانند خدمت مورد نياز خود را از هر يك از تسهيلات مستقر در يك شعاع پوشش استاندارد دريافت نمايند. به دليل ناچندجمله‌اي سخت بودن مسيله، يك الگوريتم ژنتيك دوهدفه براي حل آن در مقياس بزرگ ارايه مي‌شود.

For critical and sensitive facility location, finding an adequate coverage can reduce the amount of damages which are caused by disaster or military attacks; and also, locating the critical facilities far from each other can decrease the probability of identification and destruction of them. In this paper, a bi-objective mathematical model is derived for the critical facility location problem, in which the principals of passive defenses have been taken into account via the objective functions of minimizing the uncovered demand amount and maximizing the minimum distance between facilities. In the proposed model, it is assumed that each facility is identified and destructed based on a specific and known probability. Furthermore, it is supposed that injuries (customers) can be served by those facilities located within a predefined coverage distance. Since the proposed problem is NP-hard, a bi-objective genetic algorithm is presented in order to solve the large sized problems.