ارزيابي بهبود مقاومت خزشي مخلوط هاي آسفالتي با استخوان بندي سنگدانه اي با استفاده از پليمرهاي الاستومر - ترموپلاستيك و اختلاط پليمر با مخلوط آسفالتي

امروزه در دنيا از مخلوط هاي آسفالتي با استخوان بندي سنگدانه اي براي مقابله با شيارشدگي استفاده مي شود. بخش درشت دانه ي اين نوع مخلوط با برقراري تماس سنگدانه اي بار محورها را تحمل مي كند و آن را به لايه ي زيرين انتقال مي دهد. قسمت ريزدانه، فيلر، قير و افزودني ها (الياف و پليمر) در مخلوط نقش پركننده ي فضاي خالي درشت-دانه را ايفاء مي كند. در اين ميان قير وظيفه ي در كنار هم نگه داشتن سنگدانه هاي درشت را نيز دارد و چون قير خالص به تنهايي قادر به انجام اين كار نيست، استفاده از افزودني ها ضرورت مي يابد. افزودني ها به دو دسته ي الياف و پليمر تقسيم مي شوند. در اين تحقيق به منظور جلوگيري از ريزش قير در حين ساخت از الياف سلولزي استفاده شده است. به كارگيري پليمر هاي الاستومر-ترموپلاستيك موجب افزايش مقاومت شيارشدگي در دماهاي بالا مي شود. خاصيت الاستومري موجب بازگشت پذير شدن تغييرشكل ها و خاصيت ترموپلاستيك موجب افزايش درجه ي عملكردي قير مي شود. به منظور بهبود مقاومت شيارشدگي، كوپليمر هاي پلي اتيلن در درصدهاي 3 ، 5 ، 7 و كوپليمرهاي اتيلن-وانيل-استات در 4 ، 8 ، 12 درصد استفاده شدند. اين پليمرها را مي توان در حين ساخت به مخلوط اضافه كرد. اين روش اختلاط پليمر در مخلوط هاي آسفالتي در ايران رايج است و در اين پژوهش به كار گرفته شده است. براي مقايسه، آزمايش خزش ديناميكي نامحصور بر روي نمونه هاي شاهد و اصلاح شده انجام شد. با انتخاب دماي 50 درجه ي سانتي گراد به عنوان دماي انجام آزمايش خزش و سطح تنش KPa450 به عنوان تنش انحرافي، ضمن ارزيابي مخلوط ها در دماي بالا، شرايط بار گذاري محورهاي سنگين نيز شبيه سازي شده است. مقايسه ي نتايج مشخص كرد كه چنانچه پلي اتيلن به صورت مستقيم به مخلوط در حين ساخت اضافه شود، بهبودي در مقاومت شيارشدگي حاصل نمي-شود. مقايسه ي نتايج خزش ديناميكي مخلوط هاي اصلاح شده با استايرن-بوتادين-استايرن و اتيلن- وانيل- استات نيز مشخص كرد كه اتيلن-وانيل-استات در درصد هاي 8 و 12 مقاومت شيارشدگي اي برابر برابر 4 و 6 درصد استايرن-بوتادين-استايرن دارد.