مصرف بيت المال در فقه مذاهب اسلامي

منابع و مصارف بيت المال بسيار متنوع و گسترده است و اين گستردگي با توجه به مذهب و رويكردي فقهي كه هر مذهب به اين موضوع دارد متفاوت است. در برخي حالات اين موضوع نزديك به هم و در برخي حالات متفاوت است و از هم دور است. اين مطالعه با هدف بررسي تعيين راههاي مصارف بيت المال از منظر فقه انجام شده است. روش انجام پژوهش از نوع تحليلي توصيفي مي باشد. يافته هاي مطالعه نشان مي دهد كه به طور كلي مصارف بيت المال در فقه مذاهب اسلامي با اندكي تغيير در نحوه و نوع آن در مصرف و كسب آن بر يك نوع استوار است. در مواردي چون خمس و زكات عموما به دليل استنادات قرآني همه اتفاق نظر دارند و در مابقي موارد تفاوتي در مصرف و كسب آن در ميان فقهان سني و شيعه وجود دارد. مصارف بيت المال برخي مصارف بيت المال خاصّ خود را دارند، از جمله زكات و خمس، و برخي ديگر مال عمومي مسلمانان اند و مصرف خاصّي براي آنها تعيين نشده و به حسب مصالح عمومي مصرف مي شوند، همچون في . ازينرو فقيهان اهل سنّت بيت المال را از جهت مصرف چهار نوع درنظر گرفته اند: زكات، بيت خمس، بيت اموال پيدا شده (مجهول المالك ) و بيت في . اموال مجهول المالك را تنها فقيهان حنفي مختص فقرا و گم شدگان بي سرپرست، و ساير فقيهان مختصّ مصالح عمومي و همانند في دانسته اند.