بررسي تيوريكي امكان تونل زني حفره در يك پلاسما ي غير همگن با استفاده از پالس هاي ليزر فوق شديد

آينده بشر به طرز باورنكردني، به انرژي هسته‏اي گره خورده است، استفاده عاقلانه از انرژي هسته‏اي، بر اساس درك خطرات و منافع‏اش براي غلبه بر چالشي كه موجوديت ما را تهديد مي‏كند ضروري است.با توجه به اهميت همجوشي هسته‏اي مي‏توان ديد كه شرط لازم براي انجام واكنش همجوشي، غلبه دو هسته واكنش دهنده بر سد كولني بين آنهاست كه همانطور كه بيان شد براي انجام اين كار دو راه وجود دارد 1-كاهش ارتفاع سد پتانسيل كولني( همجوشي سرد) 2- دادن انرژي جنبشي به هسته‏ها (همجوشي گرم). و در همجوشي گرم مشخص شد حداقل دماي لازم براي انجام واكنش‏هاي همجوشي از مرتبه‏ است و سپس همجوشي از طريق محصور سازي اينرسي (ICF) (يكي از انواع روش‏هاي همجوشي گرم) مورد بحث و بررسي قرار داده شد و از آنجا كه در سيستم ICF مي‏توان براي ايجاد دماهاي بالا از ليزر استفاده كرد مكانيسم ليزر و ليزرهاي پر شدت زتاوات و اگزاوات كه به تازگي معرفي شده‏اند را توضيح داده و بيان شد كه يك ليزر اگزاوات با توان مي‏تواند انرژي را در مدت توليد كند. لذا با اختراع اين ليزرها، تونل زني ليزر در يك پلاسماي DT چگال پيشنهاد شده است. در اين مقاله با معرفي نيروي پاندروماتيو به بررسي و محاسبه اين نيرو پرداخته شد. همچنين انرژي يون‏ها، سرعت تونل زني و زمان تونل زني در دو حالت بررسي شد: در حالت اول جرم يوني، جرم كاهش يافته ي دوتريوم و تريتيوم و در حالت دوم جرم يوني، جرم دوتريوم (با غلظت كم تريتيوم) در نظر گرفته شده است.نتايج بررسي نشان داد كه اين پارامترها دراين دو حالت خيلي بهم نزديك هستند. بدليل اينكه توليد تريتيوم گران است حالت دوم از لحاظ اقتصادي خيلي مقرون به صرفه است.