نقش هوش سازماني در توانمندسازي اجتماعي و ارتقا هوش فردي و گروهي بر اساس الگوي آلبرشت

Role of organizational intelligence in social empowerment and individual and collective intelligence promotion based on the Albrecht model

چكيده هدف: هدف پژوهش تعيين سهم هوش سازماني در توانمندسازي اجتماعي و ارتقا هوش فردي و گروهي بر اساس ارايه الگوي آلبرشت بود. روش: روش پژوهش توصيفي-اكتشافي و جامعه آماري شامل تمامي مديران و كارشناسان اداره بهزيستي شاهرود در بهار 1394 به تعداد 55 نفر و نمونه‌گيري به‌صورت تمام شمار بود. ابزار پژوهش پرسشنامه هوش سازماني آلبرشت (2003) و پرسشنامه محقق ‌ساخته سلسله‌مراتبي براي وزن دهي عامل ها بر اساس تحليل عاملي بود. يافته ها: يافته هاي حاصل از تحليل 50 پرسشنامه تكميل شده، نشان داد هوش سازماني كاركنان بالاتر از سطح متوسط (673/9 =t، 0001/0 =P) و مولفه هاي آن به‌ترتيب با وزن هاي زير براي سرنوشت مشترك = 243/0، بينش راهبردي = 220/0، روحيه = 155/0، اتحاد و توافق = 124/0، تمايل به تغيير = 108/0، كاربرد دانش = 107/0 و فشار عملكرد = 043/0 محاسبه شد. نتيجه‌گيري: اين نتايج مويد آن است كه مقياس هوش سازماني آلبرشت ابزاري مناسب جهت اقدام هاي پژوهشي است و مديران و روان شناسان صنعتي و سازماني مي‌توانند با استفاده از اين مقياس در راستاي شناسايي عوامل و دست يابي به رسالت و هدف‌هاي تعيين‌شده سازمان خود گام بردارند. بديهي است توجه به مولفه هاي داراي وزن عاملي بالاتر ارتقا فردي و گروهي بيش‌تري را براي افراد در كاركردهاي آموزشي، شغلي و اجتماعي به‌دنبال خواهد داشت.

Abstract Aim: The purpose of this study was to determine the role of organizational intelligence social empowerment and the promotion of individual and group intelligence, based on the Albrecht model. Method: A descriptive exploratory study was designed where the population consisted of all managers and experts from the department of social welfare in the city of Shahrood in north east Iran in spring of 2015. This included 55 participants. Instruments used were the Albrecht organizational intelligence test (2003) and a researcher mande hierarchical questionnaire designed for weighting factors based on factor analysis. Results: The findings from the analysis of 50 completed questionnaires, showed that organizational intelligence was above average (t= 9.673, P= 0.0001). Weights for each component were as follows: Common fate = 0.243, strategic insight = 0.220, morale = 0.155, unity and consensus = 0.124, willingness to change = 0.108, application of knowledge = 0.107 and pressure to perform= 0.043. Conclusion: These results indicate that the Albrecht organizational intelligence scale is suitable for use in research in industrial and organizational psychology and managers can use this scale in order to identify and achieve the mission and goals set by their respective organization. It is obvious that significantly more importance should be attached to components with higher weights since these components play a more salient role in promoting individual and group performance in educational, occupational and social functioning.