عنوان مقاله :
مقايسه كارآيي يك تابع انرژي دانشپايه و يك تابع نيروي دانشپايه در نمرهدهي كمپلكسهاي پروتيين- پروتيين
عنوان فرعي :
Comparing the performance of a knowledge-based potential and a knowledge-based force functions in the scoring of protein-protein complexes
پديد آورندگان :
جعفري، رحيم نويسنده , , ميرزايي، مهدي نويسنده مركز تحقيقات نانوتكنولوژي-دانشكده پزشكي-دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , , عرفاني مقدم، مجيد نويسنده , , صادقي، مهدي نويسنده ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1393 شماره 0
كليدواژه :
داكينگ پروتيين-پروتيين , نيرو , انرژي دانشپايه , تابع نمرهدهي
چكيده فارسي :
تابع نيروي دانشپايه نوعي از توابع نمرهدهي ميباشد كه از آن در زمينه تشخيص فولد پروتيينها با موفقيت قابل توجهي استفاده شده است. در اين مطالعه كارآيي نوعي تابع انرژي دانشپايه و تابع نيروي هم ارز آن در تشخيص كمپلكسهاي درست پروتيين-پروتيين از كمپلكسهاي نادرست، با يكديگر مقايسه شده است. مقدار نيروي كل كه از يك جز كمپلكس (گيرنده/ليگاند) بر جز ديگر وارد ميشود به عنوان معيار پايداري كمپلكس، مورد استفاده قرار گرفت. چنين انتظار ميرود كه اين نيرو در ساختار طبيعي كمترين مقدار را داشته باشد. جهت ارزيابي كارآيي هر روش، دو مجموعه مورد استفاده قرار گرفت كه يكي از آنها با الگوريتم داكينگ جسم نرم و ديگري با الگوريتم داكينگ جسم سخت ايجاد شده بودند. نتايج حاصل از اين مقايسه نشان ميدهد نرخ موفقيت مدل انرژي در انتخاب ساختارهاي طبيعي و نزديك به طبيعي بالاتر از روش نيرو ميباشد. ظاهراً وابستگي مقدار نيرو به شكل ناحيه اتصال كمپلكسها باعث ايجاد خطاهايي در مدل نيرو شده كه سبب نامناسب گرديدن آن در نمرهدهي كمپلكسهاي داك شده ميشود.
چكيده لاتين :
The knowledge-based force function is a new type of the scoring functions that has been used in the field of protein fold recognition with a noticeable success. In this study we compared the performance of a knowledge-based potential function and its corresponding force function in discrimination of the correct protein-protein complexes from the incorrect ones. The total force imposed by one component (receptor/ligand) upon another was used as a measure of complex stability. This force is expected to be the lowest in the native structure. To test the performance of each method, two decoy sets were used; one generated by soft body docking and the other by rigid body docking algorithms. The results of this comparison show that, for both decoy sets, the success rates in native and near native selections of the energy model are higher than that of the force model. It seems, the dependence of amount of the force on shape of the interface region introduces errors in the later model and therefore makes it inappropriate for the scoring of docked complexes.
عنوان نشريه :
پژوهشهاي سلولي و مولكولي
عنوان نشريه :
پژوهشهاي سلولي و مولكولي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان