آب انبارهاي قهستان

آب و هواي خشك و نيمه خشك برخي از نواحي ايران، مبناي انديشه تاميل آب قابل شرب و شيرين در ايرانيان گشت كه ساخت آب انبار يكي از مظاهر اين انديشه بود. آب انبارها در سراسر مسيرهاي تجاري در كنار كاروان سراها براي رفع تشنگي مسافران و داخل شهرها براي رفع نياز طلاب و زايران و شهروندان به تعداد بسياري در طول تاريخ،‌به خصوص در سده هاي اخير، ساخته شده اند. سعي افراد خير، به اين منظور بود كه آب انبارها را در كنار حسينيه ها و بازارها و مساجد بسازند. بدين گونه اين اثر معماري بهترين و راحت ترين شيوه براي دسترسي به آب بوده است. آب انبار با معماري شايان توجه علاوه بر ايجاد منظره اي زيبا و دلكش، در شهرهاي حاشيه كويري و شمالي ايران منبع تامين كننده آبي خنك در ايام كم آبي به حساب مي آمد‌؛ به طوري كه هر يك از اجزاي آن در اين امر نقش بسزايي داشته اند. آب انبار از قسمت هاي مختلفي تشكيل شده است و از قنات و كوه و بند،‌آب مورد نياز را به آن انتقال مي دادند. به تبعيت از اين اوضاع و شرايط، در شهرستان هاي بيرجند،‌يزد،‌كرمان و قزوين به دليل كمبود نعمت آب، ساخت آب انبار همراه با سنت وقف،‌در بين اهالي بومي رواج گرفت.