واكاوي گزاره‌هاي نيك و بد در شاهنامه، اديان ايران باستان و اسلام

An analysis of Good & Bad in Shahnameh, Ancient Iran Religions and Islam

«شاهنامه» فردوسي تنها منظومه اي حماسي در توصيف جنگ ها و شرح حال شاهان و پهلوانان نيست؛ بلكه دربردارنده مفاهيم عميق انساني و اخلاقي نيز هست و از نظرگاه تعليمي و حكمي درخور توجه و تحقيق است؛ از اساسي ترين مفاهيم اخلاقي در «شاهنامه»، مفاهيم نيك و بد و كشاكش ميان خير و شر است. در اين مقاله كوشش شده است مفاهيم و انديشه هاي نيك و بد در «شاهنامه» فردوسي تعيين، توصيف و بررسي گردد. لذا دريافته ايم كه انديشه هاي نيك و بد هم‌چون رشته اي نامريي و ناگسستني، بخش هاي مختلف «شاهنامه» را به هم پيوند داده است و اساس شاهنامه بر پايه تبيين خير و شر و نيكي و بدي در عرصه هاي مختلف و براساس تكامل انديشگاني انساني و عبور از دوره هاي مختلف اسطوره به تاريخ است. روش تحقيق از نوع كتابخانه‌اي و تحليل محتوايي بوده و روش انتخاب موضوع به شكل خوشه‌اي است.

Ferdowsi’s “Shahnameh” is not the only epic poetry which expresses the wars and heroes and kings biography. But it contains deep humanistic and ethic concepts and is reliable from educational point of view. One of the main ethical concepts in Shahnameh is the concept of good & bad and the conflicts between them. The present article tries to express, explain and determine the concepts and thoughts of good and bad in Shahnameh. Thus it has been found out that the good and bad thoughts are like invisible and inseparable chain which links the different parts of Shanameh. The base of Shahnameh is the expression of good and bad in different fields. The research method is the content analysis and the method of subject selection is cluster (method).