كيفيت زندگي كاري و تعهد سازماني كاركنان در دانشگاه

Occupational life quality and employees’ organizational commitment at university

هدف اين پژوهش، بررسي و مقايسه كيفيت زندگي كاري و تعهد سازماني كاركنان دانشگاه تربيت مدرس بود. اين پژوهش از نوع علّي – مقايسه‌اي و به روش همبستگي انجام شده است. جامعه آماري شامل 170 نفر از كاركنان بخش آموزش و پژوهش دانشگاه بود كه بر اساس جدول مورگان 118 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. يافته‌هاي پژوهش بيانگر آن است كه بين كيفيت زندگي كاري و تعهد سازماني كاركنان دانشگاه رابطه معناداري وجود دارد. هم‌چنين تحليل رگرسيون نشان داد كه متغير كيفيت زندگي كاري پيش‌بيني معناداري براي تعهد سازماني كاركنان دانشگاه مي‌نمايد. بر اين اساس دانشگاه با سياست‌گذاري و برنامه‌ريزي از طريق بهبود كيفيت زندگي كاري كاركنان، مي‌تواند تعهد سازماني آنان را افزايش دهد.

The aim of the present research is to compare and study the quality of occupational life and employees’ organizational commitment of Tarbiyat Modarres University. It has been done comparatively and in correlation method. The statistical population is 170 of education department of university and 118 has been chosen based on Morgan Table. The results show that there is a meaningful relationship between occupational life quality and the employee’s organizational commitment. Regression analysis also shows that the occupational life quality variable foreheads a meaningful commitment for employees. Accordingly the university can increase the occupational life quality of the employees by planning and policy making.