سروده هاي حكيم ميرفندرسكي

نام ميرفندرسكي بيشتر يادآور قصيده يائيه اوست كه شهره است و شارحاني، چند شرح بر آن نگاشته و شاعراني آن را تخميس و گاه تضمين كرده اند. به دليل شهرت ميرفندرسكي، گاهي ابيات، قطعات، قصايد و رباعياتي به وي نسبت داده شده است، كه به وضوح معلوم است از او نيست. گاهي از سر ذوق و علاقه ابياتي از شعراي مختلف را حسب حال خود در حواشي كتب و رساله ها نگاشته و متاخرين گمان برده اند كه سروده هاي وي است. برخي از اين ابيات به طور مشخص به شعراي ديگر تعلق دارد و شاعر بعضي از اين ابيات نيز ناشناخته است و انتساب اين اشعار به ميرفندرسكي نياز به تحقيق دارد. در اين پژوهش، ضمن احصاي كتاب شناختي منابعي كه، حاوي اشعاري ـ به جز قصيده يائيه ـ از ميرفندرسكي، يا منسوب به اوست، كوشش شده تا با اتكاي به مضامين مربوط به زندگي و انديشه ميرفندرسكي و با استقصايي ژرف در ميان نسخ خطي، ابياتي پراكنده از سروده هاي ميرفندرسكي معرفي شود؛ كه هم از حيث شعر، واجد كيفيت است و هم از حيث مضمون، و هم حالات شاعر را در هنگام سرايش آنها به ويژه در هند و ايران به خوبي بيان كند. اين سروده هاي نويافته كه براي نخستين بار است معرفي، تصحيح و تدوين مي شود، بي ترديد مرز دانش ما را در مطالعات درباره دوره صفويه و زندگاني حكيم ميرفندرسكي گسترش مي دهد.