اثر نانو ذرات اكسيد روي و يون روي بر آسيبشناسي بافت آبشش ماهي قزل آلاي رنگين كمان ) Oncorhynchusmykiss

هدف از اين مطالعه بررسي اثر نانوذرات اكسيد روي و يون روي بر آسيب-شناسي بافت آبشش ماهي قزل آلاي رنگين كمان (Oncorhynchusmykiss) مي-باشد. در اين مطالعه از 60 عدد ماهي قزل‌آلاي رنگين كمان استفاده گرديد. همچنين دو غلظت غيركشنده نانوذرات اكسيد روي و دو غلظت غيركشنده يون روي كه عبارت بودند از 5/0 ميلي گرم در ليتر و 05/0 ميكروگرم در ليتر به همراه گروه شاهد (فاقد هرگونه ماده شيميايي) استفاده گرديد. پس از 14 روز مواجهه با اين مواد، بافت آبشش نمونه برداري شد. به منظور انجام مطالعه بافت شناسي كلاسيك، نمونه ها پس از آماده سازي به روش هماتوكسيلين ـ ايوزين رنگ آميزي شد. مهمترين آسيب هاي ايجاد شده در بافت آبشش شامل خميدگي تيغه-هاي ثانويه، هايپرتروفي تيغه هاي ثانويه، افزايش ترشح موكوس، افزايش به هم چسبيدگي لاملاهاي ثانويه، تلانژيكتازي مويرگي، هيپرپلازي و در نهايت نكروز بوده است. ميزان آسيب ها در مواجهه با نانوذرات اكسيد روي بيشتر از يون روي بوده است و در غلظت 5/0 ميلي گرم بر ليتر شدت آسيب هاي بافتي بالاتر از غلظت 05/0 ميكروگرم بر ليتر بوده است. باتوجه به نتايج، مي توان گفت اين ماده قابليت اثرگذاري و ايجاد آسيب بر بافت آبشش ماهي را دارا مي‌باشد، بنابراين لازم است توجه بيشتري در هنگام استفاده از اين ماده انجام گيرد و از رهايش آن به محيط زيست خودداري شود.

The purpose of this study was to the effect of ZnO NPs and Zn ions on gill histopathology of rainbow trout (Oncorhynchusmykiss).In this study, 60 rainbow trout were used. Moreover, two non-lethal concentration of ZnO NPs and Zn ions included 0.5 mg L-1 and 0.05 µg L-1 with the control group (no chemicals) were used. After 14 days of exposure to these materials, gill tissue samples were taken. In order to study classical histological, samples prepared by hematoxylin - eosin staining and by optical microscopy slides were photographed. The most important damages caused on the gill tissue are including curvature secondary lamella, hypertrophy, increased mucus secretion, aneurism, hyperplasia, and finally necrosis.The levels of damages on exposed to Zn NPs were higher than Zn ions; and severity of tissue damage in 0.5 mg L-1 was higher than 0.05 µg g-1. According to results, we can say that NPs can impact and damage the fishʹs gill tissue, so it is necessary to pay attention when using these NPs done more and release it into the environment be avoided.