رفاه اقتصادي ا ز منظر قرآن وآموزه‌هاي رضوي

“Economic welfare from the Qur’an and Razavi teachings’ perspective”

چكيده: رفاه اقتصادي همراه با دينداري از مهم‌ترين دغدغه‌هاي زندگي فردي و اجتماعي است. بدين‌سان كه در جوامع اسلامي نوعي تضاد فكري و تلاش عملي وجود دارد كه نتيجه‌ سو فهم از گزاره‌هاي ديني است؛ در‌نتيجه برخي با‌ وجود كشش باطني از رفاه گريزاند و مال و ثروت را آفت دين مي‌دانند. مقاله حاضر كه با روش كتابخانه‌اي تدوين شده است با استناد به آموزه هاي رضوي و قرآن كريم اين نگرش را نقد ومشخص كرده است كه؛ رفاه اقتصادي در زندگي نتيجه ايمان و تقوا ، بهترين ياور انسان براي عبادت و بندگي و رشد فرهنگي فردي و اجتماعي است، بر اين اساس نوشتار پيش رو با روش نو در مفهوم شناسي رفاه و واژگان مرتبط، مطلوبيت رفاه اقتصادي از منظر قرآن و آموزه‌هاي رضوي را به اثبات مي‌رساند.

Abstract: Economic welfare alongside devoutness is one of the most important concerns in private and social life. In the Islamic societies there is a kind of intellectual contradiction and practical effort which stem from misunderstanding of religious statements; as a result, some despite their internal desire are getting away welfare and see wealth as plague of religion. The present paper which is prepared by library method, has critiqued this approach by reference to the Qur’an and Razavi (Imam Reza) teachings and has proved that economic welfare in life is an outcome of faith and piety and the best help to mankind for worshiping and serving God and cultural, personal and social development. On this basis, the present writing by using a new method in definition of welfare and related terms, has proved the favorability of economic welfare from the Qur’an and Razavi teachings’ perspective.