بورس اوراق بهادار تهران و سنجش ارتباط بين حساسيت جريان نقد عمليات و سطح نگهداشت وجه نقد

پيش‌بيني جريان‌هاي نقدي و تغييرات آن به عنوان يك رويداد اقتصادي، از ديرباز مورد توجه پژوهشگران، سرمايه‌گذاران، مديران، تحليلگران مالي و اعتباردهندگان بوده است. اين توجه ناشي از استفاده از جريان‌هاي نقد در مدل‌هاي ارزشيابي سهام، ارزيابي توان پرداخت (سود سهام، بهره و ساير تعهدات)، ارزيابي ريسك، ارزيابي عملكرد واحد اقتصادي و مباشرت مديريت، ارزيابي نحوه انتخاب روش‌هاي حسابداري توسط مديريت و استفاده از جريان‌هاي نقدي جهت اتخاذ تصميمات سودمند و مرتبط با مدل‌هاي تصميم‌گيري است. هدف اصلي اين تحقيق «بررسي ارتباط بين حساسيت جريانهاي نقدي عملياتي و سطح نگهداشت وجوه نقد در شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي 1389 تا 1393» مي باشد كه در اين راستا ميزان جريانهاي نقدي عملياتي ،سودآوري، محدوديت مالي ، اندازه شركت و نسبت بدهي به عنوان متغيرهاي مستقل و ميزان نگهداشت وجه نقد به عنوان متغير وابسته مي باشند. فرصتهاي رشد شركت نيز به عنوان متغير كنترل مي باشد.به طور كلي روش گردآوري اطلاعات در بخش مباني نظري از روش كتابخانه اي و در بخش آزمون فرضيات از روش اسنادكاوي صورتهاي مالي شركتها در سايت بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است. روش آماري مورد استفاده در اين پژوهش روش همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه است. نتايج تحقيق نشان داد ميزان جريان نقدي عملياتي، سودآوري، نسبت بدهي، اندازه شركت و فرصتهاي رشد ارتباط مستقيم و معناداري با سطح نگهداشت وجه نقد دارند و محدوديت مالي ارتباط معكوس و معناداري با سطح نگهداشت وجه نقد دارد.