نظام تقابل‌هاي زباني مهم‌ترين عامل شكل‌گيري معنا در روايت ضحاك و فريدونِ شاهنامه

Linguistic Opposition Systems are most important meaning creator on the Formation of Zahak and Fereydoon Narrative in Shahnameh

تقابل هاي زباني يكي از مهم ترين شاخص هاي آفرينش معنا در هر نظام گفتماني بشمار مي رود. نگارندگان در اين پژوهش، تقابل هاي زباني را مهم ترين عامل آفرينش معنا در «روايت فريدون و ضحاكِ شاهنامه» مي دانند و به اين منظور، در اين داستان، در تحليلي نشانه- معناشناختي چگونگي شكل گيري معنا بر اساس تقابل ها را بررسي مي كنند. در اين پژوهش، نشان خواهيم داد كه تقابل ها در چه سطحي و با چه كيفيتي، در شكل گيري نظام معنايي داستان ضحاك و فريدون موثر است. پس از بررسي ابعاد مختلف تقابل ها در روايت، خواهيم ديد كه تقابل هاي زباني را كه گفته‌پرداز بكار مي‌برد، در حقيقت رمزي است بر بنيان فرهنگ و تاريخ و ارتباط مخاطب با ساختار روايي متن كه مستلزم آگاهي او از بستر فرهنگي و تاريخي روايت است. دستاورد ديگر اين پژوهش، نمايان ساختن چگونگي كاركرد تقابل شخصيت هاي مهم روايت در روند شكل‌گيري آن است. كاركرد تقابلي شخصيت هاي تاثير‌گذار در روند داستان، به دو شكل نمود يافته است: در ارتباط با خود و در ارتباط با ديگر شخصيت ها

Linguistic oppositions are considered as one of the most significant features of meaning production in any discourse system. This study acknowledges the linguistic features to be the most important cause of meaning production in the “Narrative of Fereydoon and Zahak” in Shahnameh. To fulfill such a goal, the above mentioned study, through a semiotic analysis, sets out to consider the formation of meaning based upon the oppositions within the narratives. In this study, the researchers have demonstrated the fact that the oppostions have been influential to the extents of levels and qualities in the formulation of semantic system of the story entitled as Zahak and Fereydoon. Considering the different dimensions of such oppositions in narrative, it will turn out that the linguistic oppositions employed by discourse are in fact codes that are contigent upon culture and history.Reader’s link with narratological structure of a text entails their awareness of the cultural and historical context of a narrative. Another finding of this very research is the portrayal of how the function of main characters’ opposition operates within the narrative in its formation. Oppositional function of the influential characters within the process of story has been appeared in two ways: in relation to the themselves and to the others.