بررسي ميزان بروز و عوامل خطر پيش‌ديابت و فنوتيپ‌هاي مختلف آن با پيگيري 9 ساله در مطالعه قند و ليپيد

Incidence and risk factors of different phenotypes of pre-diabetes in the Tehran Lipid and Glucose Study with a 9-year follow up

زمینه و هدف: پیش‌دیابت حالتی پرخطر برای ابتلا به بیماری قند و امراض قلبی-‌ عروقی می‌باشد. هدف مطالعه تعیین بروز پیش‌دیابت وفنوتیپ‌های آن و عوامل خطر مربوطه در پیگیری ٩ ساله بود. روش بررسی: مطالعه قند و لیپید تهران مطالعه آینده‌نگری است كه در ساكنین منطقه 13 تهران با هدف تعیین شیوع و بروز و عوامل خطر بیماری‌های غیرقابل انتقال انجام شده است. چهار فاز از این مطالعه اجرا شده كه شامل دوره‌های سه ‌ساله از سال 1377 تا 1389 می‌باشد. از بین 12808 فرد 20 سال و بالاتر در جمعیت پایه، پس از خارج كردن افرادی كه شرایط لازم را نداشتند، آنالیزها در 2597 مرد و 3282 زن اجرا شد. یافته‌ها: در مردان، سن (سال)، شاخص توده بدنی (kg/m2)، سابقه خانوادگی دیابت، سطح تحصیلات بالای 12 سال، قندخون ناشتا (mmol/l)، قندخون دو ساعت پس از مصرف گلوكز (mmol/l)، با افزایش بروز پیش‌دیابت همراه بودند، اما مداخلات جامعه محور اثر محافظتی معنا‌دار داشتند. درزنان، سابقه خانوادگی دیابت، نسبت دور كمر به قد، قندخون دو ساعت پس از مصرف گلوكز، نسبت كلسترول تام به كلسترول لیپوپروتیین با چگالی بالا، قندخون ناشتا، خطر پیش‌دیابت را افزودند در حالی كه وضعیت مطلقه/بیوه با خطر كمتر همراه بود. قندخون ناشتا، قندخون دو ساعت پس از مصرف گلوكز، شاخص توده بدنی و نسبت كلسترول تام به كلسترول لیپوپروتیین با چگالی بالا عوامل خطر بروز تركیب گلوكز ناشتای مختل و اختلال تحمل گلوكز، اما دور باسن اثر محافظتی داشت. بروز پیش‌دیابت 1/46 در هر1000 شخص در سال در مردان و 8/36 در هر 1000شخص در سال در زنان محاسبه شد. نتیجه‌گیری: مطالعه نشان داد كه بروز پیش‌دیابت و فنوتیپ‌های مختلف آن در جمعیت ایرانی بالا است.

Background: Pre-diabetes is a high risk condition for developing type 2 diabetes mellitus and cardiovascular disease. The target of this study is evaluation of incidence rate of pre-diabetes and its risk factors in a long- term follow up in the Tehran Lipid and Glucose Study. Methods: The Tehran Lipid and Glucose Study is a prospective study being accomplished on a characteristic sample of the Tehranian residents at District 13, targeted determining the prevalence and incidence of non-communicable diseases and their risk factors. Four phases of the study have been implemented, including three-year periods from 1999 to 2011. From an overall of 12808, twenty years old and older people at baseline, after excluding participants who did not have the necessary conditions, analyses were accompanied on a 2597 male and 3282 female to estimate pre-diabetes incidence and detect their risk factors. Results: In men with incident pre-diabetes, age, fasting plasma glucose, 2-hour post-challenge plasma glucose and body mass index in addition to a positive family history of diabetes and <12 years of education were associated to a developed risk of rising pre-diabetes, but intervention and being single had a significant caring effect. In women with pre-diabetes, 2-hour post-challenge plasma glucose, triglycerides to high density lipoprotein-cholesterol ratio, waist-to-height ratio, fasting plasma glucose and a helpful family history of diabetes increased risk of pre-diabetes, however being divorced/widowed had a slighter risk. Potential risk factors for evolving combined impaired fasting glucose and impaired glucose tolerance were higher fasting plasma glucose, 2-hour post-challenge plasma glucose, body mass index and triglycerides to high density lipoprotein-cholesterol ratio, but bigger hip circumference had a caring effect. Pre-diabetes incidence rate was computed 46.1 per 1000 person-years in men and 36.8 per 1000 person-years in women. Conclusion: The study showed that the incidence of diabetes and its variants in the Iranian people is high.