عوامل مستعد‌كننده شب ادراري در كودكان سنين مدرسه: گزارش كوتاه

Factors affecting nocturnal enuresis amongst school-aged children: brief report

زمينه و هدف: شب ادراری يكی از شايعترين مشكلات دوران كودكی است كه تداوم آن می‌تواند موجب كاهش اعتماد به نفس، اضطراب و ساير مشكلات عاطفی در كودك گردد. مطالعه حاضر با هدف ارزيابی عوامل مستعد‌كننده شب ادراری در ميان كودكان سنين مدرسه انجام شد. روش بررسی: اين پژوهش مقطعی- تحليلی طی مدت سه ماه از ارديبهشت تا تير 1393 و بر روی 200 كودك 12-6 ساله مراجعه‌كننده به كلينيك‌های تخصصی ارولوژی دانشگاه علوم پزشكی جندی‌شاپور اهواز (بيمارستان‌های امام‌خمينی (ره) و گلستان) انجام شد. بيماران بر اساس جنسيت در دو گروه مساوی تقسيم و مورد مقايسه قرار گرفتند. داده‌ها به‌وسيله پرسشنامه و از طريق مصاحبه با والدين تكميل و جمع‌آوری گرديد. يافته‌ها: بر اساس معيار Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 4th edition (DSM-IV) از 200 كودك تحت مطالعه، 64 كودك (32%) شب ادراری داشتند. Chi-square test اختلاف معناداری را بين گروه مورد و شاهد از نظر جنسيت (002/0P=)، سابقه خانوادگی مثبت (004/0P=)، خواب عميق (005/0P=) و مصرف مايعات زياد (00/0P=) نشان داد. نتيجه‌گيری: ضروری است كه اقدامات لازم جهت اجرای برنامه‌های توانمند‌سازی خانواده‌ها در ارتباط با شب ادراری و عوامل ايجاد‌كننده و در نهايت كنترل آن در موسسات مربوطه صورت گيرد.

Enuresis is the inability to control urination during sleep. It is one of the most common childhood urologic disorders. Nocturnal enuresis refers to the occurrence of involuntary voiding at night after 5 years. Persistent nocturia can decrease self-esteem, increase anxiety and other emotional problems in children. The aim of this study is to evaluate the factors affecting nocturia amongst school-aged children. Methods: This cross- sectional study was conducted on 200 children over a period of 3 months from 21 April to 22 July 2014 (. Subjects of this study included 200 children (100 boy and 100 girl) aged 6 to 12 years that referred to the urology clinic. Following the written consent, patients under study were divided into two groups according to gender. A questionnaire concerning the personal data was completed for each patient. Questionnaires were completed by interviewing parents. Results: Our investigation revealed that 32% of children had nocturnal enuresis. The Chi-square test demonstrated significant differences between the case and control groups in terms of gender (P= 0.002), positive family history (P= 0.004), deep sleep (P= 0.005) and high fluid intake (P= 0.00). Significant differences were not observed among enuretic children with parentsʹ education level, income, number of family members, birth order, history of injury and hospitalization, birth of a new baby, moving house, problems at school and home, snoring, mouth breathing, urinary tract infections, constipation (P> 0.05). Conclusion: In order to control enuresis it seems essential to provide information about nocturia and its etiologic factors to the children and their parents by the physician.