ارزيابي تنوع برخي از ارقام و ژنوتيپ هاي انگور (Vitis Vinifera L.) با استفاده از نشانگرهاي مورفولوژيكي

تنوع فنوتيپي 32 رقم و ژنوتيپ انگور در باغ تحقيقاتي دانشگاه ملاير و كلكسيون انگور شهرستان ملاير وابسته به مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي استان همدان به منظور گزينش مقدماتي ارقام و ژنوتيپ هاي برتر از نظر خصوصيات مورفولوژيكي و پومولوژيكي براي استفاده در برنامه هاي به نژادي، با استفاده از 61 صفت شامل 5 صفت فنولوژيكي و رويشي تاك، 41 صفت مربوط به ميوه (خوشه، خوشه چه، حبه و هسته) و ميزان ماده ضد سرطاني رسوراترول در 15 بخش مختلف گياه، طي سال هاي 1390 ـ 1392 بررسي شد. براساس توصيفگرهاي جهاني انگور و روش هاي مرتبط، گروه بندي و مقايسه شد. ضرايب همبستگي ساده بين صفات نشان داد كه بين برخي صفات اندازه گيري شده رويشي نظير خوشه، حبه و هسته همبستگي مثبت يا منفي و معنا دار وجود دارد. برخي صفات مثل وزن خوشه چه، رنگ گوشت ميوه، طول دم خوشه، وزن دم حبه، وزن و طول هسته و مقدار سيس و ترانس رسوراترول در هسته غوره و انگور رسيده ضريب تغييرات بالايي داشتند. تجزيه به عامل ها صفات ارزيابي شده را به 10 عامل اصلي كاهش داد كه در مجموع 22/74 درصد واريانس كل را توجيه كردند. تجزيه خوشه اي در فاصله 5 اقليدسي ارقام و ژنوتيپ ها را به 7 گروه اصلي تقسيم كرد. ارقام و ژنوتيپ هاي ’كيوهو‘، ’احمد مولايي‘، ’شست عروس‘، ’كشمشي بي دانه سفيد و قرمز‘، ’عسگري‘ و ’ژنوتيپ شماره 1-1‘ به ترتيب از نظر عادت ديرگل دهي، درصد قند و انبارماني، تازه خوري، ميزان پروتئين و مقدار ماده ضد سرطاني رسوراترول برتر از ساير ارقام و ژنوتيپ ها بودند.