ارتقاي بازدهي فرايند هوازي- ته‌نشيني- بي‌هوازي در كاهش حجم لجن در راكتور ناپيوستة متوالي

از جمله روش‌های كاهش حجم لجن تولیدی در فرایندهای لجن فعال، فرایند هوازی- ته‌نشینی- بی‌هوازی (OSA: Oxic Settling Anoxic) است. در این فرایند، با واردكردن لجن در حوضچه‌ای بی‌هوازی پیش از ورود به مخزن هوادهی، حجم لجن تولیدی كاهش داده می‌شود. به‌دلیل امكان استفاده از این روش در تصفیه‌خانه‌های لجن فعال موجود، كاربرد آن در كاهش لجن رو به توسعه است. در این تحقیق، امكان بهبود بازدهی فرایند OSA در كاهش حجم لجن مازاد فرایند راكتور ناپیوستة متوالی (SBR: Sequencing Batch Reactor) با حرارت‌دهی و اختلاط مكانیكی بررسی می‌شود. با استفاده از پایلوتی آزمایشگاهی و با قرار‌دادن مبدلی حرارتی درون حوضچة OSA دمای لجن تا 50، 70 و 90 درجة سانتیگراد افزایش می‌یابد. همچنین، در مرحلة بعد یك راكتور اختلاط مكانیكی در ولتاژهای مختلف جایگزین مبدل حرارتی می‌شود. با استفاده از فرایندOSA ، میزان تولید لجن 24 درصد كاهش ‌می‌یابد و درصد حذف CODاز 90 به 86 درصد می‌رسد. در حالت استفادة همزمان از OSAو حرارت، بیشترین كاهش در حجم لجن به 48 درصد می‌رسد. همچنین، با اعمال تنش برشی به لجن، تولید لجن 34 درصد كاهش می‌یابد. كیفیت جریان خروجی (مقدار COD و TSS) در حالت استفاده از OSA تغییرات ویژه‌ای ندارد، ولی با استفاده از حرارت و برش مكانیكی تا حدودی كاهش می‌یابد.