عوامل خطر مرگ و مير نوزادان شهرستان مراوه تپه در استان گلستان (92-1390)

زمينه و هدف : شاخص مرگ نوزادي به عنوان يكي از شاخص هاي مهم سطح بهداشت در هر جامعه است. بنابراين دانستن علل عمده مرگ نوزادي در برنامه ريزي صحيح براي تقويت سيستم هاي مراقبت دوران بارداري، زايمان و نوزادان در جامعه بسيار موثر است. اين مطالعه به منظور تعيين عوامل خطر مرگ و مير در نوزادان فوت شده و زنده در شهرستان مراوه تپه در استان گلستان انجام شد. روش بررسي : در اين مطالعه مورد - شاهدي بر اساس مرگ يا زنده بودن در روز 28 بعد از تولد، 52 كودك فوت شده در گروه مورد و 201 كودك زنده در گروه شاهد قرار گرفتند. پرسشنامه جمع آوري داده ها تنظيم و براي همه نوزادان مورد مطالعه تكميل شد. يافته ها : ميزان مرگ نوزادي در سال هاي 1390، 1391 و 1392 به ترتيب 11.76 و 13.36 و 6.46 در هزار تولد زنده بود. به طور كلي پنج علت اصلي مرگ به ترتيب عبارت از نارسي، سوانح و حوادث، ناهنجاري مادرزادي، ديسترس تنفسي و سپسيس بود. بين مرگ با نارسي، وزن تولد و جنسيت ارتباط آماري معني داري يافت شد (P<0.05). وزن هنگام تولد با نسبت شانس برابر 29.6 بيشترين ارتباط را با مرگ و مير نوزادي نشان داد. نتيجه گيري : نارسي و وزن كم بدو تولد مهم ترين علت مرگ نوزادي بود.