شيوع عفونت پلي باكتريال و حساسيت ضدميكروبي نمونه هاي عفونت زخم در بخش هاي مختلف بيمارستان بقيه الله (عج) تهران

زمينه و هدف : درمان عفونت زخم به ويژه در موارد مزمن و پلي باكتريال هزينه هاي سنگيني را به دنبال دارد. اين مطالعه به منظور تعيين شيوع عفونت پلي باكتريال و حساسيت ضدميكروبي نمونه هاي عفونت زخم در بخش هاي مختلف بيمارستان بقيه الله (عج) تهران انجام شد. روش بررسي : در اين مطالعه توصيفي از 336 بيمار بستري در بخش هاي مختلف بيمارستان بقيه الله (عج) تهران كه داراي زخم عفوني بودند؛ نمونه گيري و كشت انجام شد. تعيين هويت براساس تست هاي بيوشيميايي شامل تست اكسيداز، TSI، IMVIC، ليزين دكربوكسيلاز، فنيل آلانين دآميناز، توليد H2S، اوره، حركت، كاتالاز، كوآگولاز، تخمير مانيتول، حساسيت به اپتوچين، حساسيت به باسيتراسين و كوتريموكسازول، رشد در محيط بايل اسكولين و توليد DNase انجام گرديد. الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي ايزوله ها با استفاده از آنتي بيوگرام به روش انتشار ديسك به طور انتخابي در مورد 14 آنتي بيوتيك درماني مهم تعيين شد. يافته ها : 294 نمونه از نظر وجود عامل پاتوژن باكتريال مثبت بود و از اين تعداد، 364 ايزوله با 11 نوع باكتري مختلف حاصل شد. براساس نتايج كشت، از 294 نمونه مثبت، 245 نمونه منوباكتريال و 54 نمونه پلي باكتريال با انواع دو باكتريايي (45 نمونه)، سه باكتريايي (7 نمونه) و چهار باكتريايي (دو نمونه) به دست آمد. استافيلوكوك اورئوس، انتروكوك و اشريشياكلي به ترتيب با مقادير 29.7% و 15.6% و 15.6% داراي بيشترين فراواني بودند. شايع ترين الگوي عفونت هاي دوباكتريايي استافيلوكوك اورئوس- انتروكوك (33%) و بيشترين بخش عفونت هاي پلي باكتريال با دخالت باسيل هاي گرم منفي در بخش جراحي (32.5%) ايجاد شده بود. نتايج آنتي بيوگرام نشان دهنده ميزان بالاي مقاومت آنتي بيوتيكي در ايزوله ها بود. موثرترين آنتي بيوتيك عليه باكتري هاي گرم منفي ايمي پنم و آميكاسين و عليه باكتري هاي گرم مثبت ونكومايسين تعيين شد. همچنين 71 درصد ايزوله هاي استافيلوكوك اورئوس به اگزاسيلين مقاوم بودند. نتيجه گيري : تنوع عوامل باكتريايي اين مطالعه مشابه با مطالعات خارجي بود. اكثر موارد عفونت زخم پلي باكتريال توسط پاتوژن هاي شايع بيمارستاني ايجاد شده و ميزان مقاومت آنتي بيوتيكي بالاي آنها بسيار هشداردهنده است.