سنتز و ارزيابي سميت سلولي نانو‌الياف شيشه‌ي زيستي تهيه شده به روش الكترو‌ريسي جهت ساخت داربست‌ مهندسي بافت

هر ساله هزاران مرگ در حالی رخ می­دهد كه بیماران در انتظار برای گرفتن عضو پیوندی جدید هستند. مهندسی بافت می­تواند به حل تعداد زیادی از این مشكلات كمك كند و این كار با كاشت سلول­های یك بافت خاص در ساختاری سه بعدی به­نام داربست، به منظور بازگشت عملكرد طبیعی اندام مورد­ نظر صورت می­گیرد. در این مطالعه شیشه­های زیستی از تترا اتیل ارتوسیلیكات، تری اتیل فسفات و كلسیم نیترات 4 آبه به روش سل ژل سنتز و سپس از پلیمر پلی وینیل الكل به عنوان تسهیل كننده فرآیند الكتروریسی و در مرحله آخر از ستریل آمونیوم برماید به عنوان سورفكتانت در تولید نانو الیاف استفاده شد. نمونه تولید شده در دمای 600 درجه سانتیگراد كلسینه شد و با تهیه محلول شبیه سازی شده بدن (SBF)، زیست فعالی آن مورد بررسی قرار گرفت. با تغییر پارامترهای مؤثر بر روی الكتروریسی مانند ولتاژ دستگاه، میزان تغذیه محلول، قطر سوزن، فاصله نوك سوزن و جمع كننده و بررسی تصاویر میكروسكوپ الكترونی روبشی، الیافی با قطر ۳٠٠ نانومتر تا یك میكرومتر تولید گردید. آنالیز تصاویر میكروسكوپ نیروی اتمی وجود منافذی در حدود 2 نانومتر را در سطح رشته­ها نشان داد. به منظور ارزیابی زیست فعالی، غوطه وری نمونه ها درمحلول شبیه سازی بدن به مدت 2 هفته انجام شد. آزمون های طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز وپراش اشعه ایكس، بیانگر تشكیل هیدروكسی آپاتیت بر روی داربست می باشد. پتانسیل زتای تركیب شیشه زیست فعال برابر 1/10- میلی ولت است. بر اساس بررسی رشد و تكثیر سلولی با روش MTT، هیچ نوع سمیتی در سلولهای MG63 مشاهده نشد. بنابراین می توان از نانو رشته های شیشه زیست فعال به دلیل توانایی در اتصال به سلولهای استخوانی و تشكیل هیدروكسی آپاتیت بر روی سطحشان به عنوان داربست مهندسی بافت استفاده نمود.

-