عوامل خطر مرتبط با شيوع سرمي تب كيو در دامپزشكان و مشاغل مرتبط در خراسان جنوبي در سال 1393

Q Fever Seroepidemiology and Associated Risk Factors in Veterinarians and Vet Staff in Southern Khorasan, Iran, 2014

مقدمه و اهداف: تب كیو بیماری قابل انتقال بین انسان و حیوان است كه گسترش جهانی دارد و به عنوان یك مشكل بهداشتی در بسیاری از كشورها مطرح است. این مطالعه با هدف تعیین عوامل خطر مرتبط با شیوع سرمی تب كیو در بین دامپزشكان و مشاغل مرتبط در استان خراسان جنوبی انجام شد. روش كار: در این مطالعه از همه شاغلان فعال دامپزشكی در خراسان جنوبی (92 نفر) نمونه سرم خون اخذ و با استفاده از كیت تشخیصی الایزای غیر مستقیم پادتن فاز II كوكسیلا برونتی آزمایش شدند. اطلاعات افراد در پرسشنامه‌ای شامل ویژگی‌های دموگرافیك، سابقه‌ی بیماری‌های یرقان، پنومونی، استفاده از لبنیات غیر پاستوریزه، آشنایی با تب كیو و نگهداری دام در منزل و تماس با ترشحات دام دارای سقط جنین جمع‌آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.  یافته‌ها: نتایج نشان داد 50 نمونه (3/54 درصد) از كل سرم‌ها مثبت بودند. از بین متغیرها تنها ارتباط آماری معنی‌دار تماس با ترشحات دام‌های سقطی مشاهده گردید. (05/0>P) و با سایر متغیرها رابطه‌ی آماری معنی‌داری مشاهده نگردید. نتیجه‏ گیری: این مطالعه شیوع سرمی بالایی از تب كیو را در بین كاركنان دامپزشكی استان خراسان جنوبی مشخص نمود. به نظر می‌رسد مراقبت و آموزش بیش‌تر دامداران و مشاغل دامپزشكی كشورم ضروری باشد.

Background and Objectives: Q fever is a zoonosis with a worldwide distribution; this disease is a public health concern in many countries. The aim of this study was to determine the association between risk factors with Q fever seropositivity among veterinarians and vet staff in Southern Khorasan. Methods: Questionnaires were prepared and 92 blood samples were obtained from all veterinary staff in the South Khorasan (East of Iran). The serum samples were tested with an indirect ELISA kit (anti body phase II); then, SPSS version 19.0 was employed to analyze the data using descriptive statistics and a confidence interval of 95%, chi-square test, and logistic regression. Results: The results showed that 50 serum samples (54.35%) were positive and the results of data analysis with logistic regression indicated an association between seropositivity and contact with animal secretions and abortive materials. There was no correlation between seroprevalence and age, gender, work experience, education, use of unpasteurized dairy products, knowledge of disease, and clinical findings. Conclusion: In conclusion, the present study showed a high seropositivity rate among vet staff which indicates that further attention should be paid to this disease in these groups.