برنامه ريزي راهبردي مديريت ترافيك درون شهري با تاكيد بر گسترش پياده راه ها (مطالعه موردي: بخش مركزي شهر اردبيل)

طي سده گذشته، تركيبي از فناور يها و رفتارهاي فرهنگي و اجتماعي نوين ازي كسو و شيفتگي برنام هريزان در اتكا به حركت سواره و پاس خگويي به نيازهاي برآمده از آن، ازسو يديگر، موجب فراموشي فضاها و حركت پياده در شهرها شد و سفرهاي درو نشهري را متعدد و طولاني نمود. اين روند، پيامدهاي ناگوار اجتماعي- اقتصادي، زيس تمحيطي و كالبدي عديد هاي را براي شهرها و ب هويژه مراكز شهري به بار آورد. ازاي نرو در اواخر دهه 1960 ميلادي، بينش و عمل حرف هاي برنام هريزان شهري پيشرو در جهت تحديد حركت سواره و احياي مراكز شهري گستر ش يافته است. هدف پژوهش حاضر، برنام هريزي راهبردي در جهت مديريت ترافيك مركز شهر اردبيل با تاكيد بر گسترش پياد هرا هها است. نوع اين پژوهش، كاربردي و روش انجام آن، توصيفي - تحليلي است. در انجام پژوهش حاضر از رو شهاي اسنادي و پيمايشي در گردآوري داد هها استفاده شده است. براي جم عآوري و ارزيابي اطلاعات پيمايشي پژوهش، از جامعه آماري پژوهش حاضر - كه متشكل از 30 نفر از مديران، مسئولان و كارشناسان امر م يباشد - مصاحبه و پرسشگري شد. در ابتدا براي جم عبندي و ارائه نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهديد مصاحبه انجام شد و سپس در امتيازدهي به شاخ صها با استفاده از پرسشنامه از كل جامعه آماري ) 30 نفر( پرسشگري شد. در تحليل داد هها بهر هگيري شده است. نتايج نشان م يدهد QSPM و روش ANP و SWOT نيز از مد لهاي كه راهبرد تهاجمي در مديريت ترافيك درو نشهري اردبيل داراي اولويت بيشتري است؛ بدي ننحو كه مديران سازمان ترافيك بايد با استفاده از نقاط قوت و فرصت به كاهش نقاط ضعف و تهديدها مبادرت ورزند؛ ازجمله راهبردهاي تهاجمي م يتوان به تبديل برخي خيابا نهاي منتهي به مركز شهر به پياد هرا هها و كاهش حجم ترافيك از اين طريق، ارائه آموز شهاي لازم به شهروندان ب همنظور استفاده از حم لونقل عمومي و ترويج پياد هروي و دوچرخ هسواري بين مردم در راستاي كاهش حجم ترافيك در مركز شهر و افزايش سلامتي مردم اشاره كرد.