بررسي تاثير سبك زندگي بر انضباط رانندگي مطالعه موردي (شهرهاي اردكان و ميبد)

امروزه رانندگي، با توجه به نقش مفيد و ارزنده آن در حوزه حمل و نقل و ارتباطات انساني ، بخش مهمي از زندگي اجتماعي محسوب مي شود و همانگونه كه هر اجتماعي نياز به نظم و انضباط دارد تا از مسير دلخواه خود منحرف نگردد، در فرهنگ و رفتار رانندگي نيز براي جلوگيري از هرج و مرج و دفع خطرات احتمالي آن، برقراري انضباط و توجه به نظم و حق و حقوق ديگران امري ملزوم و ضروريست. عوامل فرهنگي و اجتماعي نقش بسيار مهمي در رعايت قوانين و مقررات رانندگي و در نتيجه انضباط رانندگي دارد. بر همين اساس، در اين مقاله ضمن سنجش ميزان رعايت قوانين راهنمايي و رانندگي در بين شهروندان و رانندگان در شهرهاي اردكان و ميبد، رابطه سبك زندگي با انضباط رانندگي مورد مطالعه قرار مي گيرد. به لحاظ روش شناسي در اين پژوهش از روش پيمايش بهره گرفته شده است و جامعه آماري اين پژوهش شامل شهروندان 18 تا 64 ساله شهرهاي اردكان و ميبد است كه داراي خودروي شخصي هستند و به عنوان شغل رانندگي و يا شهروند عادي به فعاليت رانندگي مي پردازند. حجم نمونه اين تحقيق شامل 384 نفر است كه با استفاده از روش محاسبه فرمول كوكران بدست آمده است. داده هاي مربوط به اين پژوهش از طريق پرسشنامه كه توسط پرسشگران به صورت مصاحبه چهره به چهره گردآوري شده، به دست آمده است. در تحقيق حاضر براي استخراج اطلاعات پرسشنامه از نرم افزار spss استفاده شده و به منظور تجزيه و تحليل داده ها از جداول دوبعدي، همبستگي و تحليل رگرسيون بهره گرفته شد. نتايج تحقيق نشان داده است كه بين سبك زندگي و انضباط رانندگي رابطه معني داري وجود دارد و ابعاد سبك زندگي توانسته 18/0 از تغييرات متغير انضباط رانندگي را تبيين كند.