تجمع و توزيع دي‌كلرو دي فنيل تري‌كلرواتان و مشتقات آن در بافت‌هاي مختلف شغال طلايي (Canis aureus)

Accumulation and distribution of dichlorodiphenyltrichloroethane and its metabolites in various tissues of golden jackal, Canis aureus

در این تحقیق غلظت دی‌كلرو دی‌فنیل تری كلرو اتان و متابولیت‌هایش (DDTs) شامل o,pʹ-DDE، p,pʹ-DDE، o,pʹ-DDD، p,pʹ-DDD، o,pʹ-DDT وp,pʹ-DDT در بافت های كلیه، عضله، چربی و موی از 21 قلاده شغال طلایی از استان مازندران بررسی شد. آنالیز با استفاده از دستگاه كروماتوگرافی گازی با گیرنده الكترون انجام شد. متابولیت o,pʹ-DDE بیشترین غلظت (%83) را در بین متابو لیت‌های DDTs در تمام بافت‌ها نشان داد. نسبت DDE/DDT در بافت‌ها نشان دهنده این بود كه اخیراً در منطقه از DDT استفاده نشده است. به طور كلی غلظت تركیبات DDTs پایین‌تر از حدی بود كه باعث اثرات مخرب بر حیوانات شود. این تحقیق پایه‌ای برای انجام تحقیقات آتی بر روی سایر پستانداران در ایران می‌باشد.

In this study, the concentration of dichlorodiphenyltrichloroethane (DDT) and its metabolites including, o,pʹ-DDE, p,pʹ-DDE, o,pʹ-DDD, p,pʹ-DDD, o,pʹ-DDT and p,pʹ-DDT were determined in liver, kidney, muscle, fat and hair tissues in 21 golden jackal (Canis aureus) from Mazandaran province. Analyses were carried out by Gas Chromatography - Electron Capture Detector (GC-ECD). The metabolite o, pʹ-DDE showed the highest concentration (83%) in all tissues. DDE/DDT ratios showed that DDTs have not recently been used in the area. Generally lower concentration of DDTs is not enough to cause harmful effects in animals. This investigation may be a basis for future studies on other mammals in Iran.